အကြည်တော်ရဲ့ ဖြူစင်ခြင်း (အမှတ်တရစာစုများ)

ခုချိန်မှာတော့ ဆရာအကြည်တော်ဟာ ရယ်စရာတွေကို တစ်ပုံကြီးချန်ထားခဲ့ပြီး လူ့လောကထဲကနေ ထွက်ခွာသွားခဲ့ပါပြီ။ ရှင်သန်ခဲ့တဲ့ကာလမှာ လူတွေကိုပြုံးပျော်စေခဲ့တဲ့ သူကိုယ်တိုင်ကရော ဘယ်လိုနေထိုင်ခဲ့ပါသလဲ။ ဒီစာအုပ်လေးထဲမှာ ဆရာကြည်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အမှတ်တရပေါင်းများစွာကို သူ့ရဲ့ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေ၊ စာရေးဆရာ/ဆရာမတွေနဲ့ သားတပည့်တွေက လွမ်းဆွတ်တမ်းတစွာ ဝိုင်းဝန်းပုံဖော်ထားကြပါတယ်။

ဆရာကြည်ရဲ့ ညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေ အမှတ်တရရေးဖွဲ့ထားတဲ့ စာစုတွေထဲက ကောက်နုတ်ချက်တချို့ကို ဖော်ပြပါရစေ။

တကယ်တော့ သူဟာ ငယ်စဉ်အခါတုန်းကတော့ သူကိုယ်တိုင် မသိခဲ့တဲ့ ရတနာပစ္စည်းတစ်ခုပါ။ သူ့ချည်းသာလောဆိုတော့လည်း မိဘ၊ ဆရာသမား၊ ညီအစ်ကိုမောင်နှမများကအစ ဘယ်သူမှမသိကြတဲ့ ရွှံ့နွံဖုံးလွှမ်းနေသော ရတနာပစ္စည်းပါ။

ကျောင်းစာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မှတ်မှတ်ရရ အဖြစ်အပျက်တွေကတော့ အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ သူက အလယ်တန်းကျောင်းသား(ငါးတန်း/ခြောက်တန်း) ဖြစ်ပြီးနေတာတောင် အင်္ဂလိပ်စာ၊ သင်္ချာဘာသာရပ် နှစ်ခုကတော့ မူလတန်း‌အောက်အဆင့်(နှစ်တန်း/သုံးတန်း)လောက်က မတက်နိုင်၊ သင်လို့မရနိုင်၊ မှတ်လို့မရနိုင်သူ ဖြစ်သော်လည်း သူစိတ်ဝင်စားရာ ဘာသာရပ်များဖြစ်သော မြန်မာစာ၊ သမိုင်း စသည်တို့မှာတော့ သိပ်ကို ထူးချွန်ထက်မြက်ပြီး စကားပြေ၊ စာစီစာကုံးများကိုတော့ ထူးချွန်ဆုများရတဲ့အထိ သင်ပြစရာမလိုအောင် ချောမောပြေပြစ်စွာ ရေးတတ်နေပါပြီ။ တော်တဲ့နေရာမှာ သူမတူအောင် လွှတ်ကုန်တော်ပြီး ညံ့တဲ့နေရာကျ‌တော့လည်း လုံးဝ သုံးစားမရအောင်၊ သင်ကြားညွှန်ပြလို့ မရအောင် ညံ့လွန်းသူအဖြစ် အံ့ဩစရာ စံပြ ဖြစ်နေပါပြီ။

ကျွန်မက အိမ်ရှေ့ကခုံတန်းလေးမှာ ထိုင်ပြီး ကောင်း‌ကင်ပေါ်က တိမ်တွေနဲ့ ထိုင်ဆော့နေတယ်။ ဟိုးမှာ ငါ့တိမ်တိုက်အိမ်ကြီး ဒီနားလေးတော့ အိမ်ပန်းခြံ မွေးပွခွေးလေးက ပါသေးတယ်။ ကျွန်မပိုင်တဲ့ တိမ်တိုက်အိမ်ကြီးကို အဝါရောင်တိမ်တိုက်တွေက ရွှေမင်သုတ်ထားသလို သိပ်ကို လှပနေခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ ကျွန်မမျက်လုံးထောင့်ထဲကို တော်တော်သန့်စင်တဲ့ အဖြူရောင်တိမ်လေးက လွင့်ခနဲ ဝင်လာတယ်။ တကယ်တော့ အဲ့ဒီ့အဖြူရောင်တိမ်တိုက်လေးက ကိုကြည်။ အဲ့ဒီ့နေ့က သူအဖြူရောင်အင်္ကျီ‌လေးဝတ်ပြီး ပုဆိုးလေးနဲ့ ဆံပင်ကလည်း အတိုလေး ညှပ်ထားတယ်။

အကြည်တော်ဟာ စာရေးဆရာတစ်ယောက်ပါ။ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ တေးရေးဆရာပါ။ ကျွန်တော်က ဂီတပညာနဲ့ ရပ်တည်တော့ ဂီတပညာအကြောင်းတွေ၊ လူပုဂ္ဂိုလ်တွေ အကြောင်းတွေ၊ သမိုင်းတွေ၊ ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်တွေ၊ ရေစီးကြောင်းတွေ အများကြီး လေ့လာပါတယ်။ အဲ့ဒီ့ထဲမှာ ထူးခြားတဲ့သူတွေရဲ့ အကြောင်းတွေ အများကြီး တွေ့ရပါတယ်။ ကိုကြည်ဟာ အဲ့ဒီ့လို လူထဲက တစ်ယောက်ပါ။

ခင်ဗျားတို့ မသိသေးတဲ့ စာမျက်နှာတခုက ဘိုကြည်က အထူးရဲ ကွန်မန်ဒိုသင်တန်းလည်း တက်ခဲ့ဖူးသေးသည်။ အထူးရဲ ကွန်မန်ဒိုဘဝမယ် ကရာတေးဒို၊ တိုက်ကွမ်ဒိုများ သင်ကြားခဲ့ရုံမက အရှေ့တောင်အာရှ ဘောက်ဆာရွှေတံဆိပ်လည်း ရခဲ့ဖူးသေးသည်။

လူ့လောကထဲမှာ ပင်ပင်ပန်းပန်း ရှင်သန်ကြရင်း မပျော်တာတွေ များလာတဲ့အခါ ပျော်ရွှင်မှုဟာ တန်ဖိုးအကြီးဆုံး ဖြစ်လာတယ်။ ဆရာအကြည်တော်ဟာ အဲ့သလို တန်ဖိုးကြီးမားတဲ့ ပျော်ရွှင်ရယ်မောစရာတွေကို လူတွေကြားထဲ တနင့်တပိုးကြီး ကြဲချခဲ့သူပါပဲ။ ဆရာထွက်ခွာသွားခဲ့တာတောင် သူချန်ခဲ့တဲ့ ရယ်မောစရာတွေက နောင်နှစ်ပေါင်းများစွာထိ ရှင်သန်ကျန်ရစ်နေပါလိမ့်မယ်။ နောက်ထပ် သူချန်ထားခဲ့တဲ့ အမှတ်တရပေါင်းများစွာကိုတော့ ဒီစာအုပ်လေးထဲမှာ ရှာဖွေတမ်းတကြည့်လိုက်ပါ။ ဒီစာအုပ်လေးဟာ အကြည်တော်၊ အကြည်တော်ရဲ့ ဘဝ၊ အကြည်တော်ရဲ့ စာ၊ အကြည်တော်ရဲ့ အနုပညာ၊ အကြည်တော်ရဲ့ ယုံကြည်ရာတွေက ဘာတွေလဲ ဆိုတာကို စာဖတ်ပရိသတ်တို့ မြင်မိမှာ ဖြစ်ပါတယ်။