ရည်ရွယ်ချက်တိုင်းရဲ့ ခရီးအဆုံးမှာ ပန်းတိုင်ဆိုတာ ရှိပါတယ်။ ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ရောက်အောင်ကြိုးစားမယ် ဆိုတဲ့ ဇွဲ၊ လုံ့လ၊ ဝိရိယ ရှိမယ်ဆိုရင် ပန်းတိုင်ကို ရောက်ကို ရောက်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်လေးမှာလည်း မြစ်တစ်စင်းရဲ့ အဆုံးသတ်ဟာ ပင်လယ်ဆီမှာရှိတယ်လို့ ယုံကြည်ပြီး ခရီးတစ်ခုကို ထွက်ခဲ့တဲ့ လူငယ်တစ်ဦးအကြောင်း ဖတ်ရှုရမှာပါ။

မျှော်လင့်ချက်နဲ့ အစပျိုးခဲ့တဲ့ ခရီးစဉ်တို့ဟာ အမြဲတစေတိုင်းတော့ မချောမွေ့ပါဘူး။ တတိယနိုင်ငံဖြစ်တဲ့ ထိုင်ဝမ်ကို ထွက်လာခဲ့တဲ့ ‘ကိုထက်ပိုင်’တို့ လူစုဟာ ပန်းတိုင်မရောက်ခင် လမ်းတစ်ထောက်နေရာဖြစ်တဲ့ ထိုင်းမှာ အခက်အခဲ၊ အဆုံးအရှုံးတွေ များစွာကို ကြုံတွေ့ရတယ်။ အောင်မြင်လိုသူတို့ရဲ့ အိပ်မက်အတိုင်း တိုင်းတစ်ပါးမှာ ကြိုးစားငွေရှာဖို့ စီစဉ်ခဲ့ပေမယ့်လည်း လမ်းခရီးအဆုံးမရောက်ခင်မှာတင် မထင်မှတ်တဲ့ အခက်အခဲတွေနဲ့ ကြုံရတယ်ဆိုတာ ဆရာမြစ်ကျိုးအင်း ရဲ့ ပင်လယ်ဆီသို့ မှာ ဖတ်ရှုရပါမယ်။

ထက်ပိုင် အပါအဝင် ကိုဝင်းမော်၊ ကိုစိုးဝင်း၊ ရဲလေး၊ မင်းမင်း၊ စည်သူတို့ဟာ မြစ်တစ်စင်းရဲ့ အဆုံးသတ်ဟာ ပင်လယ်ဆီမှာရှိတယ်လို့ ယုံကြည်ပြီး ခရီးတစ်ခုကို ထွက်ခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့ ကြိုမတွက်ထားမိတာက ပင်လယ်မရောက်ခင် လမ်းခရီးမှာ မြစ်ကွေ့တွေလို အခက်အခဲမျိုးစုံကို ကြုံရတော့တာပါပဲ။

ဆရာမြစ်ကျိုးအင်းဟာ #မျှော်လင့်ခြင်းကို မျှားတဲ့ညနေ (ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်) စာအုပ်နဲ့ အမျိုးသားစာပေဆုကို ဆွတ်ခူးထားသူဖြစ်ပြီး ၎င်းစာအုပ်ဟာ အကြိမ်ကြိမ် ရိုက်နှိပ်ရတဲ့အထိ အောင်မြင်ခဲ့ပါတယ်။ #ပင်လယ်ဆီသို့ ဆိုတဲ့စာအုပ်လေးဟာ ဆရာမြစ်ကျိုးအင်းရဲ့ ပထမဆုံး လုံးချင်းဝတ္ထုရှည်ဖြစ်ပြီး ဒီစာအုပ်က ဆရာ့ရဲ့ ပြေပြစ်တဲ့ အရေးအသား၊ ပီပြင်တဲ့ ဇာတ်ကောင်စရိုက်၊ ဖတ်နေရင်း ဟာခနဲ ဖြစ်သွားစေမယ့် ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက် တည်ဆောက်မှုတို့က ပရိသတ်တို့ကို အကြိုက်တွေ့ဖို့ သေချာပါတယ်။

နေ့စဉ် ရုန်းကန်လှုပ်ရှား သွားလာနေတဲ့ ဘဝတွေမှာ လိုအပ်တာက ဘာတွေဖြစ်မလဲ?

ငွေတွေ ရှာရင်း ၊ ပျော်ပါးမှုတွေနောက် လိုက်ရင်း .. ရယ်စရာတွေကြား မောစရာတွေ ဝင်လာရင် အံ့ဩမှင်သက်မိကြပြန်ရော။ ပျော်ရွှင်မှုတွေရပ်ပြီး ဝမ်းနည်းစရာတွေ ကြုံရတော့ ငိုကြတယ်။

ဒီအတွက် လူသားတို့ရဲ့ ဘဝမှာ နှစ်သိမ့်မှုတွေ၊ ဖေးမမှုတွေဟာ လိုအပ်ပါတယ်။
ပူလောင်နေတဲ့ စိတ်ကို နှစ်သိမ့်ပေးနိုင်တဲ့ စာစုတွေ၊ ငိုကြွေးနေချိန်မှာ နှစ်သိမ့်တဲ့ စကားတွေဟာ ယိုင်နဲ့စပြုတဲ့ ဘဝတွေ ပြိုလဲမသွားစေဖို့ အင်မတန်လိုအပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ဖြစ်ပါတယ်။

ဆရာမငွေတီဦးဟာ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း လူပေါင်းများစွာရဲ့ အသက်ဇီဝိန်ကို ခြွေယူခဲ့တဲ့ ကိုဗစ်နေ့ရက်တွေမှာ ဖခင်နဲ့ ခင်ပွန်းတို့ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်။ ခက်ခဲတဲ့ အချိန်ကာလတွေကို ဖြတ်သန်းရင်း ဆရာမဟာ ဖေ့ဘုတ် လူမှုကွန်ရက်ကနေ အတွေ့အကြုံနဲ့ ခံစားချက်တွေကို မျှဝေခဲ့တယ်။ ငယ်စဉ်ကပင် စာပေကို ရူးရူးမူးမူး နှစ်သက်မြတ်နိုးသူတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဆရာမရဲ့ လောကဓံနေ့ရက်တွေ ဖြတ်သန်းမှု စာစုတွေဟာ ဖတ်ရှုသူတွေကို နှစ်သိမ့်ရာ စာစုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဖြေသိမ့်ပေးတဲ့ နွေးထွေးမှုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ငါလည်း ကျော်ဖြတ် နိုင်ရမယ် ဆိုတဲ့ ဖေးမမှုတွေ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။

ယခု ငွေတီဦးရဲ့ အတိတ်ရဲ့ အလွန် (ငွေတီ့ဒိုင်ယာရီနဲ့ အခြားသောစာစုများ) မှာ ဆရာမရဲ့ စာစု ၂၆ ပုဒ်ကို စုစည်းထားပါတယ်။ ဒီစာအုပ်မှာ ဘဝနေထိုင်ရေးနည်းလမ်းတွေ ဖတ်ရမှာ မဟုတ်သလို အောင်မြင်ရေး တက်ကျမ်းတွေကို မြင်ရမှာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်နှလုံးကြေကွဲခဲ့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ဖွင့်ခံစားချက်တွေကို အဖြူသက်သက် တင်ပြထားတာ ဖတ်ရှုရမှာပါ။ “ဘဝတူ အချို့အချို့တွေကို အားပေးလိုခြင်း သက်သက်သာ ဖြစ်တယ်၊ ဆရာ လုပ်လိုခြင်း အလျှင်းမရှိပါ” လို့ ဆရာမက ဆိုထားပါတယ်။
ဖတ်ရှုသူများရဲ့ စိတ်နဲ့ နှလုံးသားကို နှစ်သိမ့် အားပေးမှုတွေပေးမယ့် စာစုများဖြစ်ပါတယ်။