သူတို့ဟာ စာတွေဖတ်ကြတယ် ။ သူတို့ ဖတ်ခဲ့တဲ့စာအုပ်အကြောင်းတွေတွေကို အညွှန်းရေးပြီး အခြားစာဖတ်သူတွေကို မျှဝေဖို့အတွေးလေး ရသွားကြတယ်။ စာအုပ်ဖတ်စာ ဝါသနာပါသူတွေ တစုတစည်းတည်းဖြစ်သွားအောင် Group လေးတခု ဖွဲ့လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ ဆိုတာ #စာသမားများ အဖွဲ့လေးပါ။

စာဖတ်ဝါသနာပါသူတွေကို သူတို့လိုပဲ စာညွှန်းလေးတွေရေးဖို့ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်ကြတယ်။ စာဖတ်ဝါသနာပါသူတွေ၊ စာညွှန်းရေးသူတွေနဲ့ စာသမား ဂရုလေးဟာ စည်းကားလာတော့ နောက်တလှမ်း ထပ်လှမ်းလာကြတယ်။

သူတို့တတွေကို စာတွေပဲ ဖတ်ပြီး သာယာမနေပါနဲ့၊ ပင်ကိုရေး ဝတ္တုတိုလေးတွေ ရေးပါဆိုပြီး ထုတ်ဝေသူတယောက်က မြှောက်ပေးတယ်။

အဲဒါနဲ့ သူတို့အဖွဲ့ဝင် ၇ ယောက်စုပြီး ပင်ကိုရေး ဝတ္တုတိုတွေ တပုဒ်စီရေးဖြစ်ကြတယ်။ စာရေးဆရာ တယောက်ပါတယ်၊ မဂ္ဂဇင်းမှာ ဝတ္တုတိုရေးဖူးသူ တယောက်ပါတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကတော့ အပျော်တမ်းတွေပဲပေါ့။ စာပေတန်ဖိုး၊ အနုပညာတန်ဖိုးနဲ့ မတူကြပဲ အမှတ်တရအနေနဲ့ ရေးကြတာဖြစ်လို့ အကြီးကြီးတော့ မျှော်လင့်လို့မရနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မတူကွဲပြားတဲ့ အရသာတခုတော့ ပေးစွမ်းနိုင်မှာပါ။
သူတို့ဖတ်ဖူးတဲ့ စာအုပ်အမည်တွေ၊ မဖတ်ဖူးပေမဲ့ သိနေတဲ့စာအုပ်အမည်တွေကို

#စာအုပ်အမည်များနဲ့ အခွီပြောမဲ့အစီအစဉ်” မှာ အပြန်အလှန်ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ အဲဒီလို ပြောဖြစ်ကြတဲ့ အခွီကော့မန့်တွေလဲ ဒီစာအုပ်လေးထဲမှာ ပါလာပါတယ်။ မျိုးဆက်သစ် စာဖတ်ဝါသနာရှင်တွေအတွက် တစုံတရာ အထောက်အကူပြုနိုင်မယ်ဆိုရင် သူတို့ ပီတိဖြစ်ကြမှာပါ။

အနုပညာအားလုံးထဲ ပြည်သူလူထုကြား အပြန့်နှံ့ဆုံး၊ အထိရောက်ဆုံး အနုပညာတစ်ရပ်ကတော့ ရုပ်ရှင်ပဲ ဖြစ်မယ် ထင်ပါတယ်။

တောကြိုအုံကြားကနေ မြို့ကြီးပြကြီးအထိ ၊ ပညာတတ်တို့ရဲ့ ဆင်စွယ်နန်းတော်ကနေ ကျူးကျော်ရပ်ကွက်က အိမ်လေးအထိ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားတွေဟာ ပျံ့နှံ့နေပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ကြည့်ပရိသတ်တွေဟာ သူတို့ ချစ်တဲ့ မင်းသား မင်းသမီးတွေရဲ့အကြောင်းကို သိချင်ကြတာလည်း သဘာဝပဲ လို့ ဆိုရမှာပေါ့ ။

Kamayut Media ကနေ ဆရာဦးဝင်းငြိမ်းက ခေတ်ဟောင်း ရုပ်ရှင် မင်းသမီး မင်းသားတွေကို အင်တာဗျူးပြီး “လိပ်ပြာကူးထူးခြားသူများ” ဆိုတဲ့ အစီအစဉ် တင်ဆက်လာတော့ လူကြီးလူငယ်မရွေး နှစ်သက်ကြတယ်လို့ သိရပါတယ်။ မြန်မာ့ရုပ်ရှင်သမိုင်းအတွက် တန်ဘိုးရှိတဲ့ “လိပ်ပြာကူးထူးခြားသူများ”ကို စာအုပ်အဖြစ် ဖတ်ရှုရတော့မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ဆရာဦးဝင်းငြိမ်းဆိုတာ အင်တာဗျူးတဲ့နေရာမှာ ဇမ္ဗူ့တစ်ခွင် သူ့ပြင်မရှိ ဆိုသလို မေးခွန်းတွေမေးရာမှာ သူ ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ အခြေခံပြီး၊ ထိရောက်တဲ့ မေးခွန်းတွေမေးတဲ့နေရာမှာ အလွန်တော်တဲ့ ဆရာပါ။

ရုပ်ရှင်ဝါသနာရှင်၊ ပရိသတ်တွေ သိချင်နေကြတဲ့ မင်းသားမင်းသမီးတွေရဲ့ အကြောင်းအပြင် အသံတိတ်ခေတ် ကနေ အသံထွက်ခေတ်အထိ၊ အဖြူ အမည်းခေတ်ကနေ ဆေးရောင်စုံ ခေတ်အထိ မြန်မာ့ရုပ်ရှင်လောကရဲ့ တိုးတက်မှုအရွေ့ကို သိမြင်ရမှာပါ။

စာအုပ်လောကမှာ စာရေးဆရာတွေကို အင်တာဗျူးပြီး မိမိနှင့်စာရေးဆရာများဆိုပြီး ဆရာဦးဝင်းငြိမ်းလုပ်ခဲ့တာဟာ စာပေလောကမှာ တန်ဘိုးတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့ပါတယ် ။

အခု စာအုပ်ကတော့ မြန်မာ့ရုပ်ရှင်လောက က ခေတ်ဟောင်းနဲ့ ခေတ်လယ်က မင်းသား မင်းသမီး (၂၀) ယောက်ကို အင်တာဗျူးထားတဲ့ စာအုပ်ပါပဲ။ မြင့်မြင့်ခင်၊ ကျော်ဆွေတို့ကနေ စလို့ မေဝင်းမောင်၊ ကျော်သူ၊ ခင်သီတာထွန်းတို့အလယ်၊ မေသန်းနု၊ စိုးမြတ်သူဇာ၊ ရန်အောင်တို့ အထိ ပါပါတယ်။

အမေကလည်း နာမည်ကြီး မင်းသမီး၊ သမီးလည်း နာမည်ကြီး မင်းသမီး ဖြစ်တဲ့ မြင့်မြင့်ခင်နဲ့ မေဆွိ။ ကလေး လေးယောက် မွေးပြီးမှ မင်းသမီး ဖြစ်လာတဲ့ ချိုပြုံး။ မင်းသားမဖြစ်ခင် ဆေးသမားဖြစ် ၊ အိမ်ထောင်ကျတော့မှ ရုပ်ရှင် စရိုက်တဲ့ ကျော်သူ၊ စတဲ့ ကြောင်းခြင်းရာတွေအပြင် မြန်မာ့ ရုပ်ရှင်လောကသားတွေ ကြုံတွေ့ရတတ်တဲ့ အဆင်ပြေမှုမပြေမှုတွေ၊ တိုးတက်ပြောင်းလဲသွားတဲ့ နည်းပညာ၊ နောက်ပြီး ရုပ်ရှင်လောကသားတွေရဲ့ အပြုအမူ၊ ဓလေ့စရိုက် စတာတွေကို စေ့ငုမီစေမှာဖြစ်ပါတယ်။

မြန်ပြည်ကြီးက လိပ်ပြာကူးထူးခြားတဲ့ ရုပ်ရှင် မင်းသား မင်းသမီးတွေကို ဆရာ ဦးဝင်းငြိမ်း အင်တာဗျူးထားတဲ့ စာအုပ်ပါ။

နေ့စဉ် ရုန်းကန်လှုပ်ရှား သွားလာနေတဲ့ ဘဝတွေမှာ လိုအပ်တာက ဘာတွေဖြစ်မလဲ?

ငွေတွေ ရှာရင်း ၊ ပျော်ပါးမှုတွေနောက် လိုက်ရင်း .. ရယ်စရာတွေကြား မောစရာတွေ ဝင်လာရင် အံ့ဩမှင်သက်မိကြပြန်ရော။ ပျော်ရွှင်မှုတွေရပ်ပြီး ဝမ်းနည်းစရာတွေ ကြုံရတော့ ငိုကြတယ်။

ဒီအတွက် လူသားတို့ရဲ့ ဘဝမှာ နှစ်သိမ့်မှုတွေ၊ ဖေးမမှုတွေဟာ လိုအပ်ပါတယ်။
ပူလောင်နေတဲ့ စိတ်ကို နှစ်သိမ့်ပေးနိုင်တဲ့ စာစုတွေ၊ ငိုကြွေးနေချိန်မှာ နှစ်သိမ့်တဲ့ စကားတွေဟာ ယိုင်နဲ့စပြုတဲ့ ဘဝတွေ ပြိုလဲမသွားစေဖို့ အင်မတန်လိုအပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ဖြစ်ပါတယ်။

ဆရာမငွေတီဦးဟာ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း လူပေါင်းများစွာရဲ့ အသက်ဇီဝိန်ကို ခြွေယူခဲ့တဲ့ ကိုဗစ်နေ့ရက်တွေမှာ ဖခင်နဲ့ ခင်ပွန်းတို့ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်။ ခက်ခဲတဲ့ အချိန်ကာလတွေကို ဖြတ်သန်းရင်း ဆရာမဟာ ဖေ့ဘုတ် လူမှုကွန်ရက်ကနေ အတွေ့အကြုံနဲ့ ခံစားချက်တွေကို မျှဝေခဲ့တယ်။ ငယ်စဉ်ကပင် စာပေကို ရူးရူးမူးမူး နှစ်သက်မြတ်နိုးသူတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဆရာမရဲ့ လောကဓံနေ့ရက်တွေ ဖြတ်သန်းမှု စာစုတွေဟာ ဖတ်ရှုသူတွေကို နှစ်သိမ့်ရာ စာစုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဖြေသိမ့်ပေးတဲ့ နွေးထွေးမှုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ငါလည်း ကျော်ဖြတ် နိုင်ရမယ် ဆိုတဲ့ ဖေးမမှုတွေ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။

ယခု ငွေတီဦးရဲ့ အတိတ်ရဲ့ အလွန် (ငွေတီ့ဒိုင်ယာရီနဲ့ အခြားသောစာစုများ) မှာ ဆရာမရဲ့ စာစု ၂၆ ပုဒ်ကို စုစည်းထားပါတယ်။ ဒီစာအုပ်မှာ ဘဝနေထိုင်ရေးနည်းလမ်းတွေ ဖတ်ရမှာ မဟုတ်သလို အောင်မြင်ရေး တက်ကျမ်းတွေကို မြင်ရမှာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်နှလုံးကြေကွဲခဲ့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ဖွင့်ခံစားချက်တွေကို အဖြူသက်သက် တင်ပြထားတာ ဖတ်ရှုရမှာပါ။ “ဘဝတူ အချို့အချို့တွေကို အားပေးလိုခြင်း သက်သက်သာ ဖြစ်တယ်၊ ဆရာ လုပ်လိုခြင်း အလျှင်းမရှိပါ” လို့ ဆရာမက ဆိုထားပါတယ်။
ဖတ်ရှုသူများရဲ့ စိတ်နဲ့ နှလုံးသားကို နှစ်သိမ့် အားပေးမှုတွေပေးမယ့် စာစုများဖြစ်ပါတယ်။

ဆရာမြသန်းတင့်​ရေးတဲ့ ​ဆောင်းပါး​တွေကို စုပြီး စာအုပ်​အများအပြား ထုတ်​​ဝေခဲ့ဖူးပြီ ။ အဲဒီ များပြားလှတဲ့ ​ဆောင်းပါး​ပေါင်းစု စာအုပ်​​လေး​တွေ ထဲကမှ ဒီစာစုဟာ ထူးခြားပါတယ်။

စာ​ပေ ဆိုင်​ရာ ​​ဆောင်းပါး​ အများစုနဲ့ ရုပ်​ပုံလွှာ အဖွဲ့ အချို့ကို စုစည်းထားလို့ ဖြစ်​ပါတယ်​ ။ ကမ္ဘာ့စာ​ပေ မှာ အုတ်​​အော်​​သောင်းတင်း ဖြစ်​ခဲ့တဲ့ စာအုပ်​​ အ​ကြောင်း ၊ ကမ္ဘာ​ကျော်​ စာ​ရေးဆရာ​ တချို့ အ​ကြောင်း ၊ မြန်​မာစာ​ပေ​လောကကို သုံးသပ်​ ​ဝေဖန်​ထားတာ​တွေ ၊ အညတရ ​ကျောင်းဆရာ တစ်​​ယောက်​ရဲ့ ရုပ်​ပုံလွှာအဖွဲ့ ၊ စတာ​တွေပါတဲ့ ​ဆောင်းပါး စုစု​ပေါင်း ( ၁၆ ) ပုဒ်​ကို စုစည်းထားပါတယ်။

အညှီအ​ဟောက်​ ဝတ္ထုလို့ နာမည်​ကြီး ​တဲ့ “​လေဒီချက်​တာ​လေ၏ ချစ်​သူ ” ဝတ္ထု တရားရုံး အထိ ​ရောက်​သွားတဲ့ အ​ကြောင်း ​ဆောင်းပါးတစ်​ပုဒ်​ နဲ့ စဖွင့်ထားတယ်​။ ညစ်​ညမ်းစာ​ပေ ဆိုတာ ဘယ်​လို စာမျိုးကို ​ခေါ်တာလဲ ။ ဘာ​တွေ ပါ​နေလို့ ညစ်​ညမ်းစာ​ပေ လို့ သတ်​မှတ်​ကြသလဲ။

ဟိုတစ်​​ခေတ်​မှာ ညစ်​ညမ်းစာ​ပေလို့ သတ်​မှတ်​ထားပြီး အခု​ခေတ်​ ကျမှ ဂန္ထဝင်​စာ​ပေ စာရင်းထဲ ဝင်​သွားတဲ့ စာအုပ်​တအုပ်​က​တော့ အင်္ဂလိပ်​ စာ​ရေးဆရာကြီး ဒီ အိတ်​ချ်​.​လောရင့်ရေးတဲ့ ​လေဒီချက်​တာ​လေ၏ ချစ်​သူ စာအုပ်​ပါ။ ၁၉၂၈ နှစ်​ ဥ​ရောပ မှာပဲ ထုတ်​​ဝေခွင့်ရပြီး ၁၉၆၀ နှစ်​ ကျမှ အင်္ဂလန်​မှာ ထုတ်​ခွင့်ရတဲ့ ​လေဒီချက်​တာ​လေ၏ ချစ်​သူ စာအုပ်​ဟာ တရားစွဲဆိုခြင်းကို ခံရတယ်​ ။ သူ့​ခေတ်​မှာ လှုပ်​လှုပ်​ရှားရှား အဖြစ်​ဆုံး အဲဒီစာအုပ်​ကို ညစ်​ညမ်းစာ​ပေ ဟုတ်​မဟုတ်​ တရားရုံးမှာ ဆုံးဖြတ်​ရတဲ့ အထိပဲ။ တရားလိုနဲ့ တရားခံ နှစ်​ဖက်​စလုံး ရဲ့ ​ရှေ့​နေ​တွေ အပြန်​အလှန်​ ​လျှောက်​လှဲ ​ချေပကြပြီး ​နောက်​ဆုံးမှာ ဂျူရီလူကြီး​တွေက “အပြစ်​မရှိ “လို့ ဆုံးဖြတ်​​ပေးခဲ့တယ်​ ။ အဲဒီ ​လျှောက်​လှဲချက်​​တွေကို “​လေဒီချက်​တာ​လေ၏ ချစ်​သူ တရားခွင်​” ဆိုပြီး စာအုပ်​ ထုတ်​လိုက်​​သေးတယ်​။

” ကြာညိုနံ့သင်း​သော ​ရေဝတီမ” ဆိုတဲ့ ​ဆောင်းပါးက .. ပြင်​သစ်​ စာ​ရေးဆရာ ​မော့ပတ်​ဆွန်း အ​ကြောင်း ။ ​မော့ပတ်​ဆွန်း စာအုပ်​​တွေကို အင်္ဂလန်​မှာ ထုတ်​​ဝေခဲ့သူ Frank Harris ​ရေးတဲ့ ​မော့ပတ်​ဆွန်းဘဝ ဇာတ်​သိမ်းခန်း ဟာ တကယ်​ကို ​ကြေကွဲစရာပါ။ ​အောင်​မြင်​ ထင်​ရှားတဲ့ စာ​ရေးဆရာတစ်​​ယောက်​ရဲ့ ကန့်လန့်ကာ ​နောက်​ကွယ်​က ရင်​နင့်စရာ အဖြစ်​​တွေ။

The Root ဇစ်​မြစ်​ ဝတ္ထုနဲ့ နာမည်​ကြီးလာတဲ့ စာ​ရေးဆရာ Alex Haley ​ကို စာဖတ်​သူ​တွေ သိကြမှာပါ ။ ​ကမ်း​ခြေ​စောင့်တပ်​မှာ ဆယ်​နှစ်​​ကျော်​ အမှုထမ်းခဲ့တယ်​ ။ စာ​ရေးဆရာ လုပ်​မယ်​ဆိုပြီး အလုပ်​ထွက်​လိုက်​တယ်​ ။ ​အောင်​မြင်​တဲ့ စာ​ရေးဆရာဘဝ မ​ရောက်​မီ အဲလက်​စ်​ဟာလီ ရုန်းကန်​ခဲ့ရပုံများကို ဖွင့်ဟထားတဲ့ ​ဆောင်းပါး​လေးပါ။

စာ​ရေးဆရာ ဖြစ်​ဖို့ ” ​မျှော်​လင့်ချက်​တိုင်းပြည်​ထဲမှာ ​နေရဲတဲ့ သတ္တိရှိ​အောင်​ ၊ ​နေရဲတဲ့ ဖွဲရှိ​အောင်​ လှုံ့​ဆော်​​ပေးတဲ့ အရာက တ​ခုပဲ ရှိတယ်​ ” လို့ သူ ​ပြောခဲ့ပါတယ်​ ။ အဲဒီ ​ဆောင်းပါးက “ငါး​သေတ္တာနှစ်​ဘူးနှင့် အ​ကြွေ ၁၈ဆင့်” “ကြာညိုနံ့သင်း​သော ​ရေဝတီမ ” ထဲက ​ဆောင်းပါး​တွေဟာ နိုင်​ငံတကာ က စာ​ရေးဆရာ​တွေရဲ့ ပုံရိပ်​​တွေ၊ ကမ္ဘာ​ကျော်​ စာအုပ်​​တွေ အ​ကြောင်းနဲ့ မြန်​မာစာ​ပေ​လောကကို သုံးသပ်​ထားတဲ့ ​ဆောင်းပါး​တွေ ဖြစ်​ပါတယ်​။ ​ဆောင်းပါး​ ဆိုတာ​ သုတစာ​ပေ ထဲပါတယ်​ ​ပြောကြ​ပေမဲ့ ရသကိုလည်း ​ပေးနိုင်​စွမ်း​ကြောင်း ဒီစာစု​တွေက သက်​​သေပြလိုက်​ သလိုပဲ ။