ဒီစာအုပ်ကို အဆုံးထိ ဖတ်ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုရင် စာတွေကနေတစ်ဆင့် ကျွန်မ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံ တချို့ကို သိမြင် နားလည်သွားလိမ့်မယ်လို့ ယူဆပါတယ်” လို့ ဆရာမငွေတီဦးက ဒီ လုံခြုံရာစာအုပ်လေးရဲ့ ဝန်ခံချက်မှာ ဆိုထားပါတယ်။
လုံခြုံရာ စာအုပ်ဟာ စာရေးဆရာမငွေတီဦးရဲ့ စတုတ္ထမြောက်စာအုပ်ဖြစ်ပြီး ဆရာမရဲ့ ဘဝဖြတ်သန်းမှု အတွေ့အကြုံတွေကနေ ရရှိခဲ့တဲ့ အတွေးအမြင်၊ အယူအဆ၊ တွေ့ရှိချက်တွေကို မျှဝေထားတာ ဖတ်ရှုရပါမယ်။ ဒီစာအုပ်လေးကို (၁) လွတ်မြောက်ခြင်းများ၊ (၂) ရင်ဆိုင်ခြင်းများ၊ (၃) လုံခြုံရာကို ရှာဖွေခြင်း ဆိုတဲ့ အပိုင်းတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားပြီး တစ်ပိုင်းစီမှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် အခန်းခေါင်းစဉ်များဖြင့် ရေးသားထားတာကို ဖတ်ရှုရမှာပါ။ အပိုင်းတစ်ပိုင်းချင်းစီမှာ ပါဝင်တဲ့ သက်ဆိုင်ရာ အခန်းများက စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းပြီး ဖတ်ရှုသူတို့အတွက် ဘဝနေထိုင်မှု၊ အနာဂတ်၊ ငွေကြေး၊ ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ မေတ္တာတရား၊ ဘာသာရေး စတာတွေကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်မိစေမှာ အမှန်ပါပဲ။
ဆရာမငွေတီဦးက ဒီစာအုပ်လေးမှာ ကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက် အဆိုးအကောင်းတွေ၊ ခံစားချက် အမှန်အမှားတွေကို မထိမ်ချန်ဘဲ အရှိကို အရှိအတိုင်း ချပြမယ့် အရာတွေပဲ ပါဝင်မယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။
အပိုင်း (၁) လွတ်မြောက်ခြင်းများ ကို ငွေကြေးမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ ချုပ်နှောင်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ သံယောဇဉ်မှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ အလေ့အကျင့်မှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဆိုတဲ့ အခန်းများနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားပါတယ်။ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဆိုတဲ့အခန်းမှာ ဆေးကျောင်းပြီးသွားတဲ့အချိန် နောက်ပိုင်း ဘဝနဲ့ အလုပ်၊ အလုပ်နဲ့ဘဝ ဖြတ်သန်းရပုံတွေ၊ အိမ်ထောင်ဘက်နဲ့အတူ အခက်အခဲတွေကြားက လုပ်ငန်းတစ်ခု အောင်မြင်အောင် ဖြတ်သန်းရပုံတွေကို စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖတ်ရှုရပါမယ်။
အပိုင်း (၂) ရင်ဆိုင်ခြင်းများ မှာတော့ သည်းခံခြင်းနှင်းဆီ၊ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို ကိုင်တွယ်ခြင်း၊ ပြဿနာများနှင့် လမ်းလျှောက်ထွက်ခြင်း၊ အမုန်းဆုံးရန်သူကို ရင်ဆိုင်ခြင်း စတဲ့ အခန်းများပါဝင်ပါတယ်။ ဆရာမငွေတီဦးရဲ့ ဘဝနဲ့ ရင်းပြီး နားလည်သိရှိထားတဲ့ အောင်မြင်ခြင်းရဲ့ အခြားတစ်ဖက်က ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကို ရင်ဆိုင်ပုံတွေက စာဖတ်သူတို့ကို အလင်းပြပေးမှာ သေချာပါတယ်။
အပိုင်း (၃) လုံခြုံရာကို ရှာဖွေခြင်းမှာ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တိုင်း ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ ပျော်ရွှင်မှုကို အဖြေထုတ်ခြင်း၊ စစ်မှန်သော လုံခြုံရာ စတဲ့ အခန်းများကို ဖတ်ရှုရပါမယ်။ စစ်မှန်သော လုံခြုံရာ အခန်းမှာ ပါတဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်းနဲ့ လုံခြုံရာအစစ် ဆိုတာကို ဆရာမမျှဝေထားတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းပါတယ်။ “နေ့ရက်တိုင်းကို တစ်ရက်ချင်း ပျော်ရွှင်စွာ ဖြတ်သန်းခြင်းက ဘဝရဲ့ အဓိပ္ပာယ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်မှာ လေဟာနယ် မရှိအောင် ပြည့်နေတဲ့အခါ လုံခြုံရာဟာ ဘယ်မှာလဲလို့ လိုက်ရှာမနေတော့ဘူး။ တကယ့်လုံခြုံရာအစစ်ဟာ ဘုရားရဲ့ နှလုံးသားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ကိုယ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာပဲ ရှိတယ်” လို့ တင်ပြထားတာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖတ်ရှုရမှာပါ။
ဆရာမငွေတီဦးရဲ့ ဘဝနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေဖြစ်တဲ့ လုံခြုံရာကို ဖတ်ရှုရင်း စာဖတ်သူတို့လည်း ဘဝရဲ့ လုံခြုံရာ အစစ်အမှန်ကို ရှာတွေ့နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

*ဒီနေ့ဖတ်ပြီး မနက်ဖြန်အောင်မြင်နိုင်မည့် စာအုပ်မျိုး ရှာနေပါသလား . . .
*တိုက်ပွဲတစ်ရာ အောင်ပွဲတစ်ရာ ရှုံးပွဲမရှိ ဖြစ်အောင် လမ်းညွှန်ပေးမည့် စာအုပ်မျိုး ရှာနေပါသလား . . .
*ပြောတဲ့အတိုင်းလိုက်လုပ်ဆိုပြီး အောင်မြင်ရေးနည်းလမ်းအဆင့်ဆင့်ကို ရေးထားတဲ့စာအုပ်မျိုး ရှာနေပါသလား . . .

ဒါဆိုရင်တော့ အခုပြောမယ့် စာအုပ်က သင့်အတွက် မဟုတ်ပါဘူး။
ဒါဆို အဲဒီစာအုပ်က ဘယ်သူတွေအတွက်လဲ . . .။

အမှားတစ်ခု၊ ရှုံးနိမ့်မှုတစ်ခုဆိုတာ လမ်းဆုံးမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်သွားရမယ့်လမ်းမှာ ကိုယ့်ကို နောက်တစ်ဆင့် ထပ်တင်ပေးမယ့် အရာတစ်ခုလို့ ခံယူထားတဲ့ နယ်ပယ်အသီးသီးကလူတွေ . . .

လုပ်ငန်းက ဘယ်ရှုထောင့်ကကြည့်ကြည့် အောင်မြင်နေတယ်လို့ လက်ခံလို့ရနေရဲ့နဲ့ တစ်ခုခုတော့ လွဲနေပြီဟု သိနေသော လုပ်ငန်းရှင်တွေ . . .

ဒီလူတွေအတွက် ဒီစာအုပ်က စဉ်းစားစရာလမ်းစ ပေးနိုင်တယ်။ လုပ်ငန်းစုံ၊ နိုင်ငံစုံမှာ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို နှစ်ခြောက်ဆယ်အတွင်းအားနဲ့ ဒွန်ကီရော့က လွှဲပြောင်းပေးမှာဆိုတော့ အထက်မှာ ဖော်ပြခဲ့တဲ့လူတွေအတွက်ကတော့ အချိန်မအားတဲ့ကြားက သေချာအချိန်ပေးပြီး ဖတ်ရှုသင့်တဲ့ စာအုပ်တစ်အုပ်ပါ။

ဖတ်ပြီးရင် ကိုယ်ကျနေတဲ့ ထောင်ချောက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ်ကျနိုင်တဲ့ ထောင်ချောက်ကိုပဲဖြစ်ဖြစ် သိမြင်နိုင်ပြီး မကျအောင် ကျော်လွှားနိုင်၊ ကျခဲ့ရင်တောင်မှ လျင်မြန်စွာ လမ်းပြန်တည့်နိုင်မှာပါ။

***

ဒွန်ကီရော့နှင့်အတူ ရှိနေရချိန်တွင် အမြင့်ကို တက်သွားသော ဓာတ်လှေကားထဲတွင် ရောက်နေသည့်အလား ခံစားရသည်ဟု ဝါရင်းဘတ်ဖတ်က ပြောဖူးသည်။ ယခုအချိန်တွင် ဒွန်ကီရော့နှင့်အတူ လူချင်းအတူတူ ရှိနေရဖို့မဖြစ်နိုင်တော့သော်လည်း သူ အားစိုက်ထုတ်ပြီး ရေးခဲ့သည့် စာအုပ်ကိုတော့ အဖော်ပြုအားကိုးနိုင်သည်။

ယခုစာအုပ်စတင်ခဲ့သည့်အကြောင်းက စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းသည်။ မစ္စတာကီရော့ကို အဖွဲ့အစည်းကြီးတစ်ခုက အောင်မြင်ရေးဖော်မြူလာများအကြောင်း ဟောပြောပေးဖို့ ကမ်းလှမ်းသည်။ သို့သော် သူက အောင်မြင်အောင် မည်သို့လုပ်ရမည်ကို သူမသိကြောင်း၊ ကျရှုံးအောင် မည်သို့လုပ်ရမည်ကိုတော့ သိကြောင်း၊ လိုချင်လျှင် သူ ပြောပေးနိုင်ကြောင်း အကြောင်းပြန်လိုက်သည်။ ယင်းသည်ပင် စာရှုသူ ယခုဖတ်ရတော့မည့် စာအုပ်ဖြစ်လာမည့် ကနဦးဖြစ်သည်။
ယခုစာအုပ်ကို မစ္စတာကီရော့က အောင်မြင်နေသော လုပ်ငန်းရှင်များအတွက် ပိုအကျိုးရှိမည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် အောင်မြင်မှုအသင့်အတင့်ရရှိနေသော လုပ်ငန်းများကို ဦးဆောင်နေရသူများအတွက်ဟု ဆိုခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ သူတို့သည် ကျရှုံးမှုထောင်ချောက်ထဲ ရောက်ရန် အန ္တရာယ်အများဆုံးအနေအထားတွင် ရှိနေသော သူများဖြစ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

“တစ်ခါတစ်ရံ စာဖတ်သူအချင်းချင်း စာကြောင်းပေကြောင်း ဆွေးနွေးရသည်မှာ အရသာတစ်မျိုး ဟု ထင်ပါသည်”

ဆရာ(ဦး)အောင်သင်းဟာ ရသစာပေများ၊ လူငယ်အကျိုးပြုစာပေများ အပါအဝင် စာပေလက်ရာမျိုးစုံကို ရေးသားပြုစုခဲ့တဲ့ စာရေးဆရာတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဆရာရဲ့ စာပေဆိုင်ရာ လေ့လာချက်ဆောင်းပါးတွေဟာလည်း လူကြိုက်များ ကျော်ကြားလှပါတယ်။ ဆရာ(ဦး)အောင်သင်းဟာ ဒီစာအုပ်ပါ စာပေဆောင်းပါးတွေကို ၁၉၇၁ ခုနှစ်တဝိုက်မှာ စတင်ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ စာပေဆောင်းပါးများ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ဝေဖန်ရေး၊ ထောက်ပြခြင်း၊ လေ့လာချက်၊ အညွှန်း စသည့်လက်ရာများ ပါဝင်ပြီး ဒီစာပေဆောင်းပါးတွေကို စတင် ရေးသားရာမှာ လက်ဖက်ဝိုင်းတစ်ခုကနေ အစပြုခဲ့ပါသတဲ့။ တက္ကသိုလ်မင်းမော်၊ ရှုမဝအယ်ဒီတာ မောင်မြင့်မြတ်၊ ဆရာ(ဦး)အောင်သင်း တို့ သုံးယောက် လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်ရင်း အဲ့ဒီအချိန်အခါတုန်းက အင်မတန် ဆွေးနွေးငြင်းခုံလို့ကောင်းတဲ့ ခေါင်းစဉ်ဖြစ်တဲ့ ကာရန်မဲ့ကဗျာများအကြောင်း ရောက်သွားတယ်။ ဆရာ(ဦး)အောင်သင်းက စကားဝိုင်းမှာ ကာရန်နဲ့ ကာရန်မဲ့အကြောင်း ပြောဆိုရာက ရှုမဝမဂ္ဂဇင်းမှာ “မြန်မာဘာသာစကားနှင့် ကာရန်မဲ့ကဗျာ” ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါး ပါရှိလာပါတယ်။ အဲ့ဒီမှာ အများတွက်ဆ မထားတဲ့ အမြင်ရှုထောင့်တစ်ခုဟာ စာဖတ်ပရိသတ်များရဲ့ ရင်ကို ထိခတ်သွားခဲ့ရာက အောင်သင်းဟာ စာပေဆောင်းပါး ကလောင်ရှင်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။

အဲ့ဒီကနေ “ရှေ့နေကောင်းနဲ့ သက်သေကောင်း” “အညာစာတမ်းတစ်စောင်ကို သုံးသပ်ခြင်း” စတဲ့ စာပေဆောင်းပါးတွေ ဆက်လက်ရေးသားခဲ့ပါတယ်။ ထို့နောက် ဝေဖန်ရေးဆောင်းပါး သုံးပုဒ် လေးပုဒ်တည်းနဲ့ နာမည်ကြီးသွားတဲ့ ကလောင်ရှင်ဟု ချီးကျူးမှုတွေ ရခဲ့သလို ပဋိပက္ခ ဆန်ဆန် အရေးအသားများ ရေးလေ့ရှိတာကြောင့် စာရေးဆရာ၊ အယ်ဒီတာ ဝင်းငြိမ်းကနေ “စာပေလူကြမ်းမင်းသား အောင်သင်း” လို့ ကင်ပွန်းတပ်ခဲ့တယ်။ ဘာကြောင့် စာပေလူကြမ်းမင်းသား ဖြစ်ရလဲဆို “လူကြမ်းဟု ဆိုသော်လည်း တမင်သက်သက် ပွဲဆူအောင် လုပ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ စာပေတိုးတက်ရန် စေတနာမှန်သောကြောင့် မင်းသားဟု ဆိုနိုင်ကြောင်း” ဆိုတာကို ထည့်သွင်း ရေးသားခဲ့တယ်။

ပွဲဦးထွက်စာပေဆောင်းပါးများ စာအုပ်မှာ ဆရာ(ဦး)အောင်သင်းရဲ့ ထိမိ စူးရှ သွက်လက် ထက်မြတ်တဲ့ စာပေဆောင်းပါး ၁၁ ပုဒ်ကို ဖတ်ရှုလေ့လာနိုင်မှာ ဖြစ်ပြီး ခေါင်းစဉ်များက –
(၁) မြန်မာဘာသာစကားနှင့် ကာရန်မဲ့ကဗျာ
(၂) ရှေ့နေကောင်းနဲ့ သက်သေကောင်း
(၃) အညာစာတမ်းတစ်စောင်ကို သုံးသပ်ခြင်း
(၄) ဒဂုန်တာရာ၏ စာပေအယူအဆကို လေ့လာခြင်း
(၅) ရွှေဥဒေါင်း၏ တစ်သက်တာမှတ်တမ်း
(၆) အညာစာတမ်း၏ နောက်ဆက်တွဲ
(၇) လောက၏ ခင်ပွန်းကောင်းကြီးများ
(၈) သူတို့ ဝေဖန်ရေး
(၉) မင်းသုဝဏ်၏ သူ့မှာတမ်း
(၁၀) ကြည်အေး၏ သစ္စာသစ်
(၁၁) ဇော်ဂျီ တွေးပုံ ရေးပုံ တို့ ဖြစ်ပါတယ်။

လူအများ ကြုံနေရတဲ့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၊ ပူပန်မှု၊ ဖိအား၊ သောကနဲ့ ဗျာပါဒတွေကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မယ့် နည်းလမ်း ၂၁ သွယ်။

ယနေ့ကမ္ဘာဟာ သမိုင်းတစ်လျှောက် အတိုးတက်ဆုံး ကာလကို ဖြတ်သန်းနေရတယ် ဆိုရင် မမှားပါဘူး။ ယခင့်ယခင်က အိပ်မက်ပင် မမက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အံ့မခန်း တိုးတက်ပြောင်းလဲမှုတွေကို မျက်ဝါးထင်ထင် ကြုံနေရပြီး အချိန်နဲ့အမျှ အသစ်အဆန်းတွေ တီထွင်ပေါ်ပေါက်လျက် ရှိနေတာပါ။ ဒီလို အရှိန်အဟုန် မြင့်မားစွာ ပြောင်းလဲတိုးတက်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ ရှင်သန်နေရတဲ့ လူသားတွေဟာ အသစ်အသစ်သော ဆွဲဆောင်မှုတွေ၊ တောင်းဆိုမှုတွေ နောက်ကို အမှီလိုက်ရင်း၊ အမှီလိုက်ဖို့ ကြိုးစားရင်း ဖိအားတွေ အောက်ကျရောက်ကာ စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ စိတ်ကျခြင်းတွေကို ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လာရပါတော့တယ်။

ဖိအားတွေကတစ်ဆင့် ဖြစ်လာနိုင်တဲ့ စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ စိတ်ကျခြင်းတွေဟာ ဘာအတွက်မှ ကောင်းကျိုးမရှိပါဘူး။ ရုပ်ဝတ္ထု အသစ်အဆန်းတွေရဲ့ လှည့်ဖြားမှု မာယာနောက် လိုက်ရင်းလိုက်ရင်း ဇောနဲ့ အရှိန်တွေကို မသတ်နိုင်တဲ့အခါ မိမိရဲ့ စိတ်မှာ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၊ ပူပန်မှု၊ ဖိအား၊ သောကနဲ့ ဗျာပါဒတွေ ဝင်ရောက်လာမယ်။ အဲ့ဒီကနေ စိတ်ကျရောဂါအထိ ဖြစ်လာနိုင်ပြီး အသက်ဘေးကို ကြုံတဲ့အထိ အန္တရာယ် ရှိနိုင်လာပါတယ်။

ဒီအတွက် နေ့စဉ်ဘဝကို ရှင်သန်နေထိုင်ရင်း တိုးတက်အောင်မြင်ဖို့ ကြံစည်ရမှာ ဖြစ်သလို ဖိအားတွေအောက်က ရုန်းထွက်ဖို့လည်း လုပ်ဆောင်ရပါမယ်။ စိတ်ကျရောဂါ ဆိုတာဟာ ကျန်းမာရေးအခြေအနေ တစ်ရပ်ဖြစ်တာမို့ ဖိအားအောက်က ရုန်းထွက်တယ် ဆိုတာမှာလည်း စနစ်တကျနဲ့ နည်းမှန်လမ်းမှန် လုပ်ဆောင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ လမ်းလွဲနောက်ကို လိုက်မိရင် ပိုဆိုးသွားနိုင်တာမို့လို့ပါ။

ဆရာဦးအောင်သင်းရဲ့ ” တစ်ခါတုန်းကတပည့်တွေနှင့် အခြားပင်ကိုယ်ရေးဆောင်းပါးများ ” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကလေးဟာ လူငယ်တွေနဲ့ စကားပြောဆိုခြင်းလို့ အမည်တပ်ရမလိုပါပဲ။ သူ့ဆောင်းပါးတွေထဲမှာ လူငယ်တွေကို အားကိုးလိုစိတ်၊ ကျေးဇူးတင်စိတ်၊ အမှားအမှန်ကို သင်ခန်းစာယူလိုစိတ်တို့ကို အဓိကထားပြီး ရေးဖွဲ့ထားတယ်။ အမှာစာကို ဖယ်လိုက်ရင် ဆောင်းပါးခြောက်ပုဒ် ဖတ်ရှုရပါမယ်။ ဆရာကြီးရဲ့ အရေးအဖွဲ့တွေထဲမှာ လူငယ်တွေရဲ့စိတ်ကို မြင်ရပြီး လူငယ်တွေရဲ့အသံကိုလည်း ကြားယောင်မိစေမှာပါ။

ဆရာကြီးရဲ့ လူငယ်တွေအပေါ်ထားရှိတဲ့ စေတနာကို ဒီဆောင်းပါးတွေထဲမှာ ထိထိမိမိ ခံစားကြရမှာပါ။ ‘ထဘီသင်ခန်းစာ’ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးကလေးမှာဆိုရင် မိန်းကလေးငယ်များ အိမ်ထောင်ဖက်ရွေးခြင်းအပေါ် မှန်ကန်စေချင်တဲ့ ဆရာကြီးရဲ့စိတ်ကို လှစ်ခနဲ မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ဆရာနဲ့ တပည့်ကြားက လေးစားချစ်ခင်မှု၊ သွန်သင်ဆုံးမမှုတွေကို အကြောက်တရားမပါဘဲ ပကတိအရှိအတိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တွေ့မြင်ရတာဟာ ချစ်စရာကောင်းလှပါရဲ့။ ‘နှလုံးသားပရိယာယ်’မှာဆိုလည်း ထိုနည်းတူပါပဲ။ တပည့်တစ်ယောက်ရဲ့ ထင်ယောင်ထင်မှားစိတ်ကို သေချာဆွေးနွေး သုံးသပ်ပြထားတာကို တွေ့ရပြန်ပါတယ်။

‘သူများဖြစ်ရင်’ ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးကတော့ ဘဝမှာရှင်သန်နေထိုင်ရင်း စဉ်းစားတွေးခေါ်ပုံကို ကိုယ်တိုင်သင်ယူလိုက်ရသလိုပါပဲ။ ဆရာတစ်ယောက်ဟာ စာသင်ခန်းထဲမှာ သင်ခန်းစာတွေပို့ချရုံနှင့်မပြီးဘဲ စိတ်ဓာတ်ရေးရာကိုပါ အထောက်အပံ့ဖြစ်ပေးနိုင်တယ်ဆိုတာ ‌ပြသပေးထားတယ်။ ‘တစ်ခါတုန်းကပတ်ဝန်းကျင်’မှာတော့ တရင်းတနှီးမရှိလှတဲ့ တပည့်မလေးအပေါ်မှာတောင် ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ စာနာနားလည်ပေးနိုင်စိတ်နဲ့ မုဒိတာတရားကို မြင်တွေ့ကြရမှာပါ။

‘တခြားစာမျက်နှာ’ကို ဖတ်ရတဲ့အခါမှာ စကားလုံးတွေကြောင့် လူတချို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးလေး ချောမွေ့သွားတာကို ကြည်နူးဝမ်းမြောက်စရာ တွေ့ရပြန်ပါတယ်။ ဒီဆောင်းပါးလေးကြောင့် စကားတစ်လုံးတိုင်းဟာ လူမှုဆက်ဆံရေးမှာ အရေးပါတဲ့အပြင် ငြိမ်းချမ်းသာယာမှုကို အထောက်အကူဖြစ်စေတာ သတိထားမိမှာပါ။ ‘ကလေးတွေမုန့်ဖိုး’ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးမှာတော့ ဆရာနဲ့တပည့်တွေကြားက သံယောဇဉ်အတုံ့အလှည့်ကို ‌ခံစားလိုက်ရပြန်ပါတယ်။ ရောင်ပြန်ဟပ်တဲ့အထဲမှာ မေတ္တာရောင်ပြန်ဟာ အလင်းလက်ဆုံးပါလားလို့ သဘောပေါက်နားလည်စေတဲ့ ဆောင်းပါးလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ။ ‘ဘဝပစ်မှတ်’ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးမှာတော့ စာသားလေးတစ်ကြောင်းက ရင်ထဲ စွဲကျန်နေခဲ့တယ်။
” လက်တည့်တာချင်းတူရင်တောင် စိတ်တည့်တဲ့လူက အမှတ်ပိုကောင်းတယ် ” တဲ့။

ဆရာကြီးဟာ ဆောင်းပါးတွေကို ရေးဖွဲ့ရာမှာ လူငယ်တွေရဲ့စိတ်ကို နားလည်ခံစားနိုင်အောင် အဓိကထား ရေးဖွဲ့ခဲ့ပေမယ့် စာဖတ်သူတွေအဖို့ ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ မေတ္တာ၊ စေတနာတွေကို ‌လေးလေးနက်နက် ခံစားမိပါလိမ့်မယ်။ ဆရာဆိုတာ ပညာအပြင် စိတ်ကိုပါ သင်ကြားပေးရမယ်ဆိုတာ ဆရာဦးအောင်သင်းက ဒီစာအုပ်လေးရဲ့ စာမျက်နှာတွေပေါ်ကနေ အမွေပေးသွားခဲ့ပါတယ်။