Note 43 ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကလေးဟာ စိတ်ခံစားချက်ကို ဖောက်ထုတ်လိုစိတ်နဲ့ ရေးသားထားပါတယ်လို့ စာရေးဆရာမငွေတီဦးက ဖွင့်ဆိုထားပါတယ်။ ဆရာမက စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကို မှတ်သားထားချင်စိတ်နဲ့ ဒီစာအုပ်ပါ အကြောင်းအရာတွေကို စုစည်းထားခြင်းလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

Note 43 ထဲမှာဆိုရင် ဆရာမငွေတီဦးဟာ ဖျတ်ခနဲ မြင်တွေ့လိုက်ရတဲ့ အရာ‌တွေကိုတွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ ဖြစ်စဉ်လေးတွေနဲ့ ချိန်ထိုးနှိုင်းယှဉ်ပြသွားတာကို ဖတ်ရှုရပါလိမ့်မယ်။ ဒီစာအုပ်လေးဟာ ဘာနဲ့တူသလဲဆိုရင် အသိမိတ်ဆွေတစ်ယောက်က သူ့အတွေ့အကြုံ၊ သူဖြတ်သန်းလာရတဲ့ဘဝ၊ သူ့ခံယူချက်တွေကို စာဖတ်သူကို ရင်ဖွင့်ပြောဆိုနေသလိုပါပဲ။ စကားပြောဖော်တစ်ယောက် ဘေးနားရောက်နေသလိုမျိုးပေါ့။

အချိန်နဲ့အမျှ လူသားတို့ ဖြတ်သန်းနေရတဲ့ နေ့စဉ်ဘဝတွေဟာ ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ်ရာတွေ၊ နာကျင်ခက်ခဲမှုတွေ ပြည့်နှက်နေတတ်တာပဲမဟုတ်လား။ ဒါ‌ပေမဲ့ တခါတလေမှာလည်း မြန်မြန်ပဲ ပျောက်ကွယ်သွားတတ်ပြီး လူတွေရဲ့ မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ အမှတ်ရစရာအနေနဲ့သာ ကျန်ရစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဆရာမငွေတီဦးကတော့ သူ့ဘဝရဲ့ စိတ်ဝင်စားဖွယ် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို စုစည်းထားလိုက်ပြီး မှတ်စုစာအုပ်လေးတစ်အုပ်အဖြစ် အကောင်အထည် ဖော်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်လေးဟာ အဖိုးတန်သော မိတ်ဆွေကောင်းတစ်ဦးလိုမျိုး ကိုယ့်ဘေးနားမှာရှိနေနိုင်ပါတယ်။

Note 43 ကို ပိုပြီးထူးခြားစေတာက ဆရာမရဲ့ ၄၃ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့နဲ့လည်း တိုက်ဆိုင်နေတာပါ။ ဒါကြောင့် ငလျင်ဘေးအတွက် အများနည်းတူ ကြေကွဲထိခိုက်‌နေတဲ့ ဆရာမဟာ ဒီစာအုပ်လေးကရလာတဲ့ အကျိုးအမြတ်တွေကို လိုအပ်တဲ့နေရာတွေဆီသာ စီးဆင်းစေမှာဖြစ်ပါတယ်။

Note 43 ဟာ ဖတ်ရှုသူအပေါင်းကို အတွေးအမြင်သစ်များ၊ ဗဟုသုတများနဲ့ ရယ်မောပျော်ရွှင်ဖွယ် စိတ်ခံစားချက်အစုံ ပေးစွမ်းနိုင်ပါလိမ့်မယ်။ လူတစ်ယောက်က တခြားလူတစ်ယောက်ကို သူ့ဘဝရဲ့ခံယူချက်၊ ခံစားချက်တွေပေါ်မူတည်ပြီး အမှားတွေကိုလည်း ထောက်ပြပေးထားတာမို့ လမ်းမှန်ကိုပြပေးတဲ့ မီးအိမ်လေးတစ်လုံးနဲ့လည်းတူပါတယ်။ ဒါကြောင့် Note 43 ကို အနီးအနားမှာထားပြီး ဖတ်ကြည့်ကြဖို့ တိုက်တွန်းလိုက်ပါရစေ။

ဆရာဦးအောင်သင်းရဲ့ ” တစ်ခါတုန်းကတပည့်တွေနှင့် အခြားပင်ကိုယ်ရေးဆောင်းပါးများ ” ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကလေးဟာ လူငယ်တွေနဲ့ စကားပြောဆိုခြင်းလို့ အမည်တပ်ရမလိုပါပဲ။ သူ့ဆောင်းပါးတွေထဲမှာ လူငယ်တွေကို အားကိုးလိုစိတ်၊ ကျေးဇူးတင်စိတ်၊ အမှားအမှန်ကို သင်ခန်းစာယူလိုစိတ်တို့ကို အဓိကထားပြီး ရေးဖွဲ့ထားတယ်။ အမှာစာကို ဖယ်လိုက်ရင် ဆောင်းပါးခြောက်ပုဒ် ဖတ်ရှုရပါမယ်။ ဆရာကြီးရဲ့ အရေးအဖွဲ့တွေထဲမှာ လူငယ်တွေရဲ့စိတ်ကို မြင်ရပြီး လူငယ်တွေရဲ့အသံကိုလည်း ကြားယောင်မိစေမှာပါ။

ဆရာကြီးရဲ့ လူငယ်တွေအပေါ်ထားရှိတဲ့ စေတနာကို ဒီဆောင်းပါးတွေထဲမှာ ထိထိမိမိ ခံစားကြရမှာပါ။ ‘ထဘီသင်ခန်းစာ’ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးကလေးမှာဆိုရင် မိန်းကလေးငယ်များ အိမ်ထောင်ဖက်ရွေးခြင်းအပေါ် မှန်ကန်စေချင်တဲ့ ဆရာကြီးရဲ့စိတ်ကို လှစ်ခနဲ မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ဆရာနဲ့ တပည့်ကြားက လေးစားချစ်ခင်မှု၊ သွန်သင်ဆုံးမမှုတွေကို အကြောက်တရားမပါဘဲ ပကတိအရှိအတိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း တွေ့မြင်ရတာဟာ ချစ်စရာကောင်းလှပါရဲ့။ ‘နှလုံးသားပရိယာယ်’မှာဆိုလည်း ထိုနည်းတူပါပဲ။ တပည့်တစ်ယောက်ရဲ့ ထင်ယောင်ထင်မှားစိတ်ကို သေချာဆွေးနွေး သုံးသပ်ပြထားတာကို တွေ့ရပြန်ပါတယ်။

‘သူများဖြစ်ရင်’ ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးကတော့ ဘဝမှာရှင်သန်နေထိုင်ရင်း စဉ်းစားတွေးခေါ်ပုံကို ကိုယ်တိုင်သင်ယူလိုက်ရသလိုပါပဲ။ ဆရာတစ်ယောက်ဟာ စာသင်ခန်းထဲမှာ သင်ခန်းစာတွေပို့ချရုံနှင့်မပြီးဘဲ စိတ်ဓာတ်ရေးရာကိုပါ အထောက်အပံ့ဖြစ်ပေးနိုင်တယ်ဆိုတာ ‌ပြသပေးထားတယ်။ ‘တစ်ခါတုန်းကပတ်ဝန်းကျင်’မှာတော့ တရင်းတနှီးမရှိလှတဲ့ တပည့်မလေးအပေါ်မှာတောင် ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ စာနာနားလည်ပေးနိုင်စိတ်နဲ့ မုဒိတာတရားကို မြင်တွေ့ကြရမှာပါ။

‘တခြားစာမျက်နှာ’ကို ဖတ်ရတဲ့အခါမှာ စကားလုံးတွေကြောင့် လူတချို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးလေး ချောမွေ့သွားတာကို ကြည်နူးဝမ်းမြောက်စရာ တွေ့ရပြန်ပါတယ်။ ဒီဆောင်းပါးလေးကြောင့် စကားတစ်လုံးတိုင်းဟာ လူမှုဆက်ဆံရေးမှာ အရေးပါတဲ့အပြင် ငြိမ်းချမ်းသာယာမှုကို အထောက်အကူဖြစ်စေတာ သတိထားမိမှာပါ။ ‘ကလေးတွေမုန့်ဖိုး’ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးမှာတော့ ဆရာနဲ့တပည့်တွေကြားက သံယောဇဉ်အတုံ့အလှည့်ကို ‌ခံစားလိုက်ရပြန်ပါတယ်။ ရောင်ပြန်ဟပ်တဲ့အထဲမှာ မေတ္တာရောင်ပြန်ဟာ အလင်းလက်ဆုံးပါလားလို့ သဘောပေါက်နားလည်စေတဲ့ ဆောင်းပါးလေးတစ်ပုဒ်ပါပဲ။ ‘ဘဝပစ်မှတ်’ဆိုတဲ့ ဆောင်းပါးလေးမှာတော့ စာသားလေးတစ်ကြောင်းက ရင်ထဲ စွဲကျန်နေခဲ့တယ်။
” လက်တည့်တာချင်းတူရင်တောင် စိတ်တည့်တဲ့လူက အမှတ်ပိုကောင်းတယ် ” တဲ့။

ဆရာကြီးဟာ ဆောင်းပါးတွေကို ရေးဖွဲ့ရာမှာ လူငယ်တွေရဲ့စိတ်ကို နားလည်ခံစားနိုင်အောင် အဓိကထား ရေးဖွဲ့ခဲ့ပေမယ့် စာဖတ်သူတွေအဖို့ ဆရာတစ်ယောက်ရဲ့ မေတ္တာ၊ စေတနာတွေကို ‌လေးလေးနက်နက် ခံစားမိပါလိမ့်မယ်။ ဆရာဆိုတာ ပညာအပြင် စိတ်ကိုပါ သင်ကြားပေးရမယ်ဆိုတာ ဆရာဦးအောင်သင်းက ဒီစာအုပ်လေးရဲ့ စာမျက်နှာတွေပေါ်ကနေ အမွေပေးသွားခဲ့ပါတယ်။

ဒီစာအုပ်ကို အဆုံးထိ ဖတ်ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုရင် စာတွေကနေတစ်ဆင့် ကျွန်မ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံ တချို့ကို သိမြင် နားလည်သွားလိမ့်မယ်လို့ ယူဆပါတယ်” လို့ ဆရာမငွေတီဦးက ဒီ လုံခြုံရာစာအုပ်လေးရဲ့ ဝန်ခံချက်မှာ ဆိုထားပါတယ်။
လုံခြုံရာ စာအုပ်ဟာ စာရေးဆရာမငွေတီဦးရဲ့ စတုတ္ထမြောက်စာအုပ်ဖြစ်ပြီး ဆရာမရဲ့ ဘဝဖြတ်သန်းမှု အတွေ့အကြုံတွေကနေ ရရှိခဲ့တဲ့ အတွေးအမြင်၊ အယူအဆ၊ တွေ့ရှိချက်တွေကို မျှဝေထားတာ ဖတ်ရှုရပါမယ်။ ဒီစာအုပ်လေးကို (၁) လွတ်မြောက်ခြင်းများ၊ (၂) ရင်ဆိုင်ခြင်းများ၊ (၃) လုံခြုံရာကို ရှာဖွေခြင်း ဆိုတဲ့ အပိုင်းတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားပြီး တစ်ပိုင်းစီမှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် အခန်းခေါင်းစဉ်များဖြင့် ရေးသားထားတာကို ဖတ်ရှုရမှာပါ။ အပိုင်းတစ်ပိုင်းချင်းစီမှာ ပါဝင်တဲ့ သက်ဆိုင်ရာ အခန်းများက စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းပြီး ဖတ်ရှုသူတို့အတွက် ဘဝနေထိုင်မှု၊ အနာဂတ်၊ ငွေကြေး၊ ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ မေတ္တာတရား၊ ဘာသာရေး စတာတွေကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်မိစေမှာ အမှန်ပါပဲ။
ဆရာမငွေတီဦးက ဒီစာအုပ်လေးမှာ ကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက် အဆိုးအကောင်းတွေ၊ ခံစားချက် အမှန်အမှားတွေကို မထိမ်ချန်ဘဲ အရှိကို အရှိအတိုင်း ချပြမယ့် အရာတွေပဲ ပါဝင်မယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။
အပိုင်း (၁) လွတ်မြောက်ခြင်းများ ကို ငွေကြေးမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ ချုပ်နှောင်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ သံယောဇဉ်မှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ အလေ့အကျင့်မှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဆိုတဲ့ အခန်းများနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားပါတယ်။ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဆိုတဲ့အခန်းမှာ ဆေးကျောင်းပြီးသွားတဲ့အချိန် နောက်ပိုင်း ဘဝနဲ့ အလုပ်၊ အလုပ်နဲ့ဘဝ ဖြတ်သန်းရပုံတွေ၊ အိမ်ထောင်ဘက်နဲ့အတူ အခက်အခဲတွေကြားက လုပ်ငန်းတစ်ခု အောင်မြင်အောင် ဖြတ်သန်းရပုံတွေကို စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖတ်ရှုရပါမယ်။
အပိုင်း (၂) ရင်ဆိုင်ခြင်းများ မှာတော့ သည်းခံခြင်းနှင်းဆီ၊ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို ကိုင်တွယ်ခြင်း၊ ပြဿနာများနှင့် လမ်းလျှောက်ထွက်ခြင်း၊ အမုန်းဆုံးရန်သူကို ရင်ဆိုင်ခြင်း စတဲ့ အခန်းများပါဝင်ပါတယ်။ ဆရာမငွေတီဦးရဲ့ ဘဝနဲ့ ရင်းပြီး နားလည်သိရှိထားတဲ့ အောင်မြင်ခြင်းရဲ့ အခြားတစ်ဖက်က ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကို ရင်ဆိုင်ပုံတွေက စာဖတ်သူတို့ကို အလင်းပြပေးမှာ သေချာပါတယ်။
အပိုင်း (၃) လုံခြုံရာကို ရှာဖွေခြင်းမှာ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တိုင်း ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ ပျော်ရွှင်မှုကို အဖြေထုတ်ခြင်း၊ စစ်မှန်သော လုံခြုံရာ စတဲ့ အခန်းများကို ဖတ်ရှုရပါမယ်။ စစ်မှန်သော လုံခြုံရာ အခန်းမှာ ပါတဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်းနဲ့ လုံခြုံရာအစစ် ဆိုတာကို ဆရာမမျှဝေထားတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းပါတယ်။ “နေ့ရက်တိုင်းကို တစ်ရက်ချင်း ပျော်ရွှင်စွာ ဖြတ်သန်းခြင်းက ဘဝရဲ့ အဓိပ္ပာယ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်မှာ လေဟာနယ် မရှိအောင် ပြည့်နေတဲ့အခါ လုံခြုံရာဟာ ဘယ်မှာလဲလို့ လိုက်ရှာမနေတော့ဘူး။ တကယ့်လုံခြုံရာအစစ်ဟာ ဘုရားရဲ့ နှလုံးသားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ကိုယ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာပဲ ရှိတယ်” လို့ တင်ပြထားတာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖတ်ရှုရမှာပါ။
ဆရာမငွေတီဦးရဲ့ ဘဝနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေဖြစ်တဲ့ လုံခြုံရာကို ဖတ်ရှုရင်း စာဖတ်သူတို့လည်း ဘဝရဲ့ လုံခြုံရာ အစစ်အမှန်ကို ရှာတွေ့နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

အနုပညာသမားတွေဟာ လူပင်ကွယ်လွန်ခဲ့သော်ငြား နာမည်မသေဘူး လို့ ပြောစမှတ်ပြုကြပါတယ်။ ဆရာအကြည်တော်ဟာ စာဖတ်ပရိသတ်ကို ဟာသရသမြောက်တဲ့ စာတို စာရှည်ပေါင်းများစွာနဲ့ အားလုံးကို အပြစ်ကင်းစွာ ပျော်စေခဲ့သူပါ။ ဆရာ ကွယ်လွန်ပြီးတဲ့နောက်မှာလည်း ဆရာ့ရဲ့ စာတွေ၊ ပုံရိပ်တွေဟာ စာချစ်သူတို့ မမေ့ကြဘဲ သတိရလျက် ရှိနေကြဆဲပါ။

ဆရာ မကွယ်လွန်ခင်က ပေးအပ်ခဲ့တဲ့ စာမူအသစ် ငမွဲလော့ဂျစ် ဟာ ဆရာအကြည်တော်ကို လွမ်းလို့ မဝသေးသူတွေအတွက် အင်မတန်ကောင်းတဲ့ ဆေးတစ်ခွက်ဖြစ်လာမှာပါ။

ကမ္ဘာမှာ လော့ဂျစ်တွေ အများအပြား ရှိပါတယ်။ Logic ကို အဘိဓာန်မှာ ယုတ္တိဗေဒ လို့ ဖွင့်ဆိုပါတယ်။ ဆရာကြည်ရဲ့ ငမွဲလော့ဂျစ် မှာ လောကကြီးထဲ ဘယ်လိုနေထိုင်ရင် မွဲနိုင်မလဲဆိုတဲ့ အချက်တွေကို အလင်းပြထားတယ်။ စာအရှည်ကြီးတွေနဲ့ ရှည်လျားထွေပြား ရှင်းပြထားတာလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လိုလုပ်ရင် မွဲမလဲ ဆိုတာ တိုတိုနဲ့ ယုတ္တိရှိရှိ ရေးပြထားတာ .. ။ အားလုံးကို ကိုယ့်လိုပဲ မွဲစေချင်တဲ့ စာရေးဆရာနဲ့ ထုတ်ဝေသူတို့ရဲ့ စေတနာတွေပေါ့လေ။

ဒီတော့ … မွဲချင်ရင် ပြာပုံတောင် တိုးနေစရာ မလိုဘူး။ ဟောဒီက အကြည်တော် ရဲ့ ငမွဲလော့ဂျစ် ကိုသာ ဖတ်လိုက်။ ဆရာကြည် ပြုစုထားတဲ့ လော့ဂျစ်ပေါင်း ၄၀၀ ကျော်ကို ဖတ်ပြီး အချက်အလက်တွေက ကိုယ်ဟာ ငမွဲတစ်ယောက်လား ဆိုတာ အဖြေထွက်သွားလိမ့်မယ်။ မမွဲသေးဘူး ဆိုရင်တောင် မွဲကြည့်ချင်သွားမှာ … သေချာတယ်။

အမွေစာအုပ်ဟာ စာရေးဆရာအောင်သင်းရဲ့ စာအုပ်များထဲကမှ နာမည်ကျော်စာအုပ်တစ်အုပ်လို့ ဆိုနိုင်ပြီး ခေတ်အဆက်ဆက် လူငယ်ပြုပြင်ရေးစာအုပ်များစွာထဲမှာ ထည့်သွင်းဖော်ပြခံရတဲ့ စာအုပ်လည်းဖြစ်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်မှာ ဆရာအောင်သင်းက အမွေဆိုပြီး ခေါင်းစဥ်ပေးဖြစ်ပုံအကြောင်းကနေ စတင် ပြောပြထားတာ ဖတ်ရှုရပါမယ်။ လောကကြီးမှာ ကောင်းမွေ၊ ဆိုးမွေ ဆိုပြီး ရှိကြတဲ့အခါ လူငယ်တွေအတွက် ဘယ်လိုအရာတွေ ချန်ထားမလဲဆိုတာကို စာရေးဆရာက လေ့လာ ဟောပြောထားတယ်။ ဆရာအောင်သင်းရဲ့ အမွေခေါင်းစဥ်အောက်က ဟောပြောမှုတွေကို ဖတ်ကြည့်ရတဲ့အခါ အတွေ့အကြုံ ဗဟုသုတ ကြွယ်ဝပြီး စာဖတ်နာသူ လူကြီးတစ်ဦးက လူငယ်များကို သိသင့်သိထိုက်တဲ့ အကြောင်းအရာများ၊ ဗဟုသုတများကို ဘေးမှလာ၍ ပြောဆို ဆုံးမ သွန်သင်နေသကဲ့သို့ပင် ခံစား နာယူရမှာ အမှန်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီလို ပြောဆို ဆုံးမ သွန်သင်နေသကဲ့သို့ ဆိုတဲ့နေရာမှာလည်း ဆရာအောင်သင်းဟာ သူ့ကိုယ်သူ မပြည့်သောရေပုံးနှင့် နှိုင်းယှဥ်ပြီး မျှော်လင့်ချက် အများကြီး မထားဖို့ ပြောထားပြန်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် အမွေစာအုပ်မှာ လူကြီးတစ်ဦးက လူငယ်များအပေါ် ငါသိ၊ ငါတတ်ဟူ၍ ဆရာလုပ်လိုသည့် သဘောမဟုတ်ဘဲ လူတိုင်းမကင်းခဲ့သော အမှားများကို လိုက်ပြီးမပြုလုပ်မိစေဖို့ စေတနာထား လက်ဆင့်ကမ်းထားခြင်းမျိုးပင် ဖြစ်ပါတယ်။

ဆရာအောင်သင်းရဲ့ အမွေစာအုပ်က ဆွေးနွေးချက်များမှာလည်း စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ ကောင်းလှတာကို ဖတ်ရှုရပါမယ်။ အထူးသဖြင့် လူငယ်တို့ရဲ့ ဘဝကိုအခြေခံတဲ့ သုံးသပ်ချက်တွေ ဖြစ်ပါတယ်။ ဆရာအောင်သင်းရဲ့ အတွေးအခေါ်နဲ့ ဒဿနတွေဟာ ထူးခြားဆန်းသစ်လှတာကို တွေ့မြင်ရမှာ ဖြစ်ပြီး စာပေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေ၊ လူငယ်နဲ့ နိုင်ငံရေးအမြင်တွေကို ဖွင့်ဆိုရှင်းလင်းထားတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ ဆရာအောင်သင်းရဲ့ အမွေစာအုပ်ဟာ လူငယ်တို့ ဖတ်ရှုလေ့လာသင့်ပြီး လူငယ်ရှိတဲ့အိမ်တိုင်း ရှိထားသင့်တဲ့ စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်ဖြစ်ပါတယ်။