လူအများ ကြုံနေရတဲ့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၊ ပူပန်မှု၊ ဖိအား၊ သောကနဲ့ ဗျာပါဒတွေကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မယ့် နည်းလမ်း ၂၁ သွယ်။

ယနေ့ကမ္ဘာဟာ သမိုင်းတစ်လျှောက် အတိုးတက်ဆုံး ကာလကို ဖြတ်သန်းနေရတယ် ဆိုရင် မမှားပါဘူး။ ယခင့်ယခင်က အိပ်မက်ပင် မမက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အံ့မခန်း တိုးတက်ပြောင်းလဲမှုတွေကို မျက်ဝါးထင်ထင် ကြုံနေရပြီး အချိန်နဲ့အမျှ အသစ်အဆန်းတွေ တီထွင်ပေါ်ပေါက်လျက် ရှိနေတာပါ။ ဒီလို အရှိန်အဟုန် မြင့်မားစွာ ပြောင်းလဲတိုးတက်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ ရှင်သန်နေရတဲ့ လူသားတွေဟာ အသစ်အသစ်သော ဆွဲဆောင်မှုတွေ၊ တောင်းဆိုမှုတွေ နောက်ကို အမှီလိုက်ရင်း၊ အမှီလိုက်ဖို့ ကြိုးစားရင်း ဖိအားတွေ အောက်ကျရောက်ကာ စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ စိတ်ကျခြင်းတွေကို ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လာရပါတော့တယ်။

ဖိအားတွေကတစ်ဆင့် ဖြစ်လာနိုင်တဲ့ စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ စိတ်ကျခြင်းတွေဟာ ဘာအတွက်မှ ကောင်းကျိုးမရှိပါဘူး။ ရုပ်ဝတ္ထု အသစ်အဆန်းတွေရဲ့ လှည့်ဖြားမှု မာယာနောက် လိုက်ရင်းလိုက်ရင်း ဇောနဲ့ အရှိန်တွေကို မသတ်နိုင်တဲ့အခါ မိမိရဲ့ စိတ်မှာ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၊ ပူပန်မှု၊ ဖိအား၊ သောကနဲ့ ဗျာပါဒတွေ ဝင်ရောက်လာမယ်။ အဲ့ဒီကနေ စိတ်ကျရောဂါအထိ ဖြစ်လာနိုင်ပြီး အသက်ဘေးကို ကြုံတဲ့အထိ အန္တရာယ် ရှိနိုင်လာပါတယ်။

ဒီအတွက် နေ့စဉ်ဘဝကို ရှင်သန်နေထိုင်ရင်း တိုးတက်အောင်မြင်ဖို့ ကြံစည်ရမှာ ဖြစ်သလို ဖိအားတွေအောက်က ရုန်းထွက်ဖို့လည်း လုပ်ဆောင်ရပါမယ်။ စိတ်ကျရောဂါ ဆိုတာဟာ ကျန်းမာရေးအခြေအနေ တစ်ရပ်ဖြစ်တာမို့ ဖိအားအောက်က ရုန်းထွက်တယ် ဆိုတာမှာလည်း စနစ်တကျနဲ့ နည်းမှန်လမ်းမှန် လုပ်ဆောင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ လမ်းလွဲနောက်ကို လိုက်မိရင် ပိုဆိုးသွားနိုင်တာမို့လို့ပါ။

ဆရာအောင်သင်း ရေးသားထားတဲ့ အနာဂတ်ကိုမကြောက်နဲ့ ဆိုတဲ့ စာအုပ်လေးမှာ ဆောင်းပါးဆယ့်ခြောက်ပုဒ်ပါဝင်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်မှာ စာဖတ်သူတို့ မြင်တွေ့ရမှာက ဆရာအောင်သင်း ရေးဖွဲ့နေကျအတိုင်း လူငယ်တွေကို သိစေလိုတဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို စာထဲကနေ စေတနာပါပါနဲ့ ထည့်သွင်းပြောဆိုထားတာမျိုးပါပဲ။ စာအုပ်ထဲက ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်တိုင်းဟာ အကြောင်းအရာ၊ အဖြစ်အပျက်လေးတွေပေါ်မှာ အခြေခံပြီး သိသင့်သိထိုက်တဲ့အရာကို မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ဘေးနားထိုင်ပြီးပြောပြနေသလို ခံစားမိစေပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ ဆရာ့ရဲ့ ဆောင်းပါးတွေကို ဖတ်ရှုလေ့လာခြင်းဟာ စာဖတ်သူတို့အဖို့ အသိပညာနဲ့ တွေးခေါ်မှုစွမ်းအားတွေ မြင့်မားလာစေခြင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

တချို့နေရာတွေမှာတော့ ကိုယ့်မြေအပေါ် တိုးတက်စေလိုတဲ့ စိတ်ဇောက ထင်ဟပ်နေပြန်ပါတယ်။ ဆရာကြီးရဲ့ ကိုယ့်အရပ်ဒေသအပေါ် တိုးတက်ထွန်းကားချင်စိတ် ပြင်းထန်ပုံဟာ တချို့စာစုလေးတွေထဲ အားမလိုအားမရ ဖြစ်ပုံကိုကြည့်ကာ သိမြင်နိုင်ပါတယ်။ ဒါတွေကို ဆရာအောင်သင်းက အသိမိတ်ဆွေအချင်းချင်း ပြောဆိုဆွေးနွေးပုံမျိုးနဲ့လည်း ရေးသားထားခဲ့ပါတယ်။

လက်ရှိပစ္စုပ္ပန်မှာ ကောင်းတာတွေပြုလုပ်မယ်ဆိုရင် အတိတ်ကဆိုးကံကို ပြင်နိုင်စွမ်းရှိပါတယ်။ အတိတ်မှာ ကောင်းခဲ့ပေမဲ့ လက်ရှိအနေအထားက ဆိုးတာတွေသာပြုလုပ်နေရင် ကောင်းနေတဲ့ အတိတ်ကံတွေပါ ပျက်စီးဆုံးရှုံးနိုင်ကြောင်းကို ဆရာက ဗုဒ္ဓအယူအဆအတိုင်း ရေးသားထားခဲ့ပါတယ်။ ဒါကြောင့် လူငယ်တွေဟာ လက်ရှိအချိန်လေးကိုသာ ကောင်းတာတွေသတိကပ်ပြီး ပြုလုပ်သွားမယ်ဆိုရင် အနာဂတ်ဟာ ကြောက်စရာမလိုကြောင်း ဒီစာအုပ်ကနေ ပြောပြချင်ပုံပါပဲ။

ဒါကြောင့် အနာဂတ်အတွက် တွေးတောနေသူတွေ၊ အနာဂတ်ကို ပုံဖော်နေသူတွေ၊ အနာဂတ်ကို ရင်လေးနေသူတွေအားလုံး ဒီစာအုပ်လေးကို ဖတ်ကြည့်သင့်ပါတယ်။ လူအားလုံးဟာ မနက်ဖြန်ဆိုတဲ့ အနာဂတ်ကို မျှော်လင့်ရင်း ရှင်သန်နေကြရတာ မဟုတ်ပါလား။

သူတို့ဟာ စာတွေဖတ်ကြတယ် ။ သူတို့ ဖတ်ခဲ့တဲ့စာအုပ်အကြောင်းတွေတွေကို အညွှန်းရေးပြီး အခြားစာဖတ်သူတွေကို မျှဝေဖို့အတွေးလေး ရသွားကြတယ်။ စာအုပ်ဖတ်စာ ဝါသနာပါသူတွေ တစုတစည်းတည်းဖြစ်သွားအောင် Group လေးတခု ဖွဲ့လိုက်ကြတယ်။ သူတို့ ဆိုတာ #စာသမားများ အဖွဲ့လေးပါ။

စာဖတ်ဝါသနာပါသူတွေကို သူတို့လိုပဲ စာညွှန်းလေးတွေရေးဖို့ တိုက်တွန်းနှိုးဆော်ကြတယ်။ စာဖတ်ဝါသနာပါသူတွေ၊ စာညွှန်းရေးသူတွေနဲ့ စာသမား ဂရုလေးဟာ စည်းကားလာတော့ နောက်တလှမ်း ထပ်လှမ်းလာကြတယ်။

သူတို့တတွေကို စာတွေပဲ ဖတ်ပြီး သာယာမနေပါနဲ့၊ ပင်ကိုရေး ဝတ္တုတိုလေးတွေ ရေးပါဆိုပြီး ထုတ်ဝေသူတယောက်က မြှောက်ပေးတယ်။

အဲဒါနဲ့ သူတို့အဖွဲ့ဝင် ၇ ယောက်စုပြီး ပင်ကိုရေး ဝတ္တုတိုတွေ တပုဒ်စီရေးဖြစ်ကြတယ်။ စာရေးဆရာ တယောက်ပါတယ်၊ မဂ္ဂဇင်းမှာ ဝတ္တုတိုရေးဖူးသူ တယောက်ပါတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကတော့ အပျော်တမ်းတွေပဲပေါ့။ စာပေတန်ဖိုး၊ အနုပညာတန်ဖိုးနဲ့ မတူကြပဲ အမှတ်တရအနေနဲ့ ရေးကြတာဖြစ်လို့ အကြီးကြီးတော့ မျှော်လင့်လို့မရနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မတူကွဲပြားတဲ့ အရသာတခုတော့ ပေးစွမ်းနိုင်မှာပါ။
သူတို့ဖတ်ဖူးတဲ့ စာအုပ်အမည်တွေ၊ မဖတ်ဖူးပေမဲ့ သိနေတဲ့စာအုပ်အမည်တွေကို

#စာအုပ်အမည်များနဲ့ အခွီပြောမဲ့အစီအစဉ်” မှာ အပြန်အလှန်ပြောဖြစ်ကြတယ် ။ အဲဒီလို ပြောဖြစ်ကြတဲ့ အခွီကော့မန့်တွေလဲ ဒီစာအုပ်လေးထဲမှာ ပါလာပါတယ်။ မျိုးဆက်သစ် စာဖတ်ဝါသနာရှင်တွေအတွက် တစုံတရာ အထောက်အကူပြုနိုင်မယ်ဆိုရင် သူတို့ ပီတိဖြစ်ကြမှာပါ။

ရည်ရွယ်ချက်တိုင်းရဲ့ ခရီးအဆုံးမှာ ပန်းတိုင်ဆိုတာ ရှိပါတယ်။ ဘယ်လောက်ဝေးဝေး ရောက်အောင်ကြိုးစားမယ် ဆိုတဲ့ ဇွဲ၊ လုံ့လ၊ ဝိရိယ ရှိမယ်ဆိုရင် ပန်းတိုင်ကို ရောက်ကို ရောက်ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်လေးမှာလည်း မြစ်တစ်စင်းရဲ့ အဆုံးသတ်ဟာ ပင်လယ်ဆီမှာရှိတယ်လို့ ယုံကြည်ပြီး ခရီးတစ်ခုကို ထွက်ခဲ့တဲ့ လူငယ်တစ်ဦးအကြောင်း ဖတ်ရှုရမှာပါ။

မျှော်လင့်ချက်နဲ့ အစပျိုးခဲ့တဲ့ ခရီးစဉ်တို့ဟာ အမြဲတစေတိုင်းတော့ မချောမွေ့ပါဘူး။ တတိယနိုင်ငံဖြစ်တဲ့ ထိုင်ဝမ်ကို ထွက်လာခဲ့တဲ့ ‘ကိုထက်ပိုင်’တို့ လူစုဟာ ပန်းတိုင်မရောက်ခင် လမ်းတစ်ထောက်နေရာဖြစ်တဲ့ ထိုင်းမှာ အခက်အခဲ၊ အဆုံးအရှုံးတွေ များစွာကို ကြုံတွေ့ရတယ်။ အောင်မြင်လိုသူတို့ရဲ့ အိပ်မက်အတိုင်း တိုင်းတစ်ပါးမှာ ကြိုးစားငွေရှာဖို့ စီစဉ်ခဲ့ပေမယ့်လည်း လမ်းခရီးအဆုံးမရောက်ခင်မှာတင် မထင်မှတ်တဲ့ အခက်အခဲတွေနဲ့ ကြုံရတယ်ဆိုတာ ဆရာမြစ်ကျိုးအင်း ရဲ့ ပင်လယ်ဆီသို့ မှာ ဖတ်ရှုရပါမယ်။

ထက်ပိုင် အပါအဝင် ကိုဝင်းမော်၊ ကိုစိုးဝင်း၊ ရဲလေး၊ မင်းမင်း၊ စည်သူတို့ဟာ မြစ်တစ်စင်းရဲ့ အဆုံးသတ်ဟာ ပင်လယ်ဆီမှာရှိတယ်လို့ ယုံကြည်ပြီး ခရီးတစ်ခုကို ထွက်ခဲ့ကြပါတယ်။ သူတို့ ကြိုမတွက်ထားမိတာက ပင်လယ်မရောက်ခင် လမ်းခရီးမှာ မြစ်ကွေ့တွေလို အခက်အခဲမျိုးစုံကို ကြုံရတော့တာပါပဲ။

ဆရာမြစ်ကျိုးအင်းဟာ #မျှော်လင့်ခြင်းကို မျှားတဲ့ညနေ (ဝတ္ထုတိုပေါင်းချုပ်) စာအုပ်နဲ့ အမျိုးသားစာပေဆုကို ဆွတ်ခူးထားသူဖြစ်ပြီး ၎င်းစာအုပ်ဟာ အကြိမ်ကြိမ် ရိုက်နှိပ်ရတဲ့အထိ အောင်မြင်ခဲ့ပါတယ်။ #ပင်လယ်ဆီသို့ ဆိုတဲ့စာအုပ်လေးဟာ ဆရာမြစ်ကျိုးအင်းရဲ့ ပထမဆုံး လုံးချင်းဝတ္ထုရှည်ဖြစ်ပြီး ဒီစာအုပ်က ဆရာ့ရဲ့ ပြေပြစ်တဲ့ အရေးအသား၊ ပီပြင်တဲ့ ဇာတ်ကောင်စရိုက်၊ ဖတ်နေရင်း ဟာခနဲ ဖြစ်သွားစေမယ့် ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက် တည်ဆောက်မှုတို့က ပရိသတ်တို့ကို အကြိုက်တွေ့ဖို့ သေချာပါတယ်။

နေ့စဉ် ရုန်းကန်လှုပ်ရှား သွားလာနေတဲ့ ဘဝတွေမှာ လိုအပ်တာက ဘာတွေဖြစ်မလဲ?

ငွေတွေ ရှာရင်း ၊ ပျော်ပါးမှုတွေနောက် လိုက်ရင်း .. ရယ်စရာတွေကြား မောစရာတွေ ဝင်လာရင် အံ့ဩမှင်သက်မိကြပြန်ရော။ ပျော်ရွှင်မှုတွေရပ်ပြီး ဝမ်းနည်းစရာတွေ ကြုံရတော့ ငိုကြတယ်။

ဒီအတွက် လူသားတို့ရဲ့ ဘဝမှာ နှစ်သိမ့်မှုတွေ၊ ဖေးမမှုတွေဟာ လိုအပ်ပါတယ်။
ပူလောင်နေတဲ့ စိတ်ကို နှစ်သိမ့်ပေးနိုင်တဲ့ စာစုတွေ၊ ငိုကြွေးနေချိန်မှာ နှစ်သိမ့်တဲ့ စကားတွေဟာ ယိုင်နဲ့စပြုတဲ့ ဘဝတွေ ပြိုလဲမသွားစေဖို့ အင်မတန်လိုအပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ဖြစ်ပါတယ်။

ဆရာမငွေတီဦးဟာ ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်း လူပေါင်းများစွာရဲ့ အသက်ဇီဝိန်ကို ခြွေယူခဲ့တဲ့ ကိုဗစ်နေ့ရက်တွေမှာ ဖခင်နဲ့ ခင်ပွန်းတို့ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်။ ခက်ခဲတဲ့ အချိန်ကာလတွေကို ဖြတ်သန်းရင်း ဆရာမဟာ ဖေ့ဘုတ် လူမှုကွန်ရက်ကနေ အတွေ့အကြုံနဲ့ ခံစားချက်တွေကို မျှဝေခဲ့တယ်။ ငယ်စဉ်ကပင် စာပေကို ရူးရူးမူးမူး နှစ်သက်မြတ်နိုးသူတစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ဆရာမရဲ့ လောကဓံနေ့ရက်တွေ ဖြတ်သန်းမှု စာစုတွေဟာ ဖတ်ရှုသူတွေကို နှစ်သိမ့်ရာ စာစုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဖြေသိမ့်ပေးတဲ့ နွေးထွေးမှုတွေ ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ငါလည်း ကျော်ဖြတ် နိုင်ရမယ် ဆိုတဲ့ ဖေးမမှုတွေ ဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။

ယခု ငွေတီဦးရဲ့ အတိတ်ရဲ့ အလွန် (ငွေတီ့ဒိုင်ယာရီနဲ့ အခြားသောစာစုများ) မှာ ဆရာမရဲ့ စာစု ၂၆ ပုဒ်ကို စုစည်းထားပါတယ်။ ဒီစာအုပ်မှာ ဘဝနေထိုင်ရေးနည်းလမ်းတွေ ဖတ်ရမှာ မဟုတ်သလို အောင်မြင်ရေး တက်ကျမ်းတွေကို မြင်ရမှာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ စိတ်နှလုံးကြေကွဲခဲ့ရတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ ရင်ဖွင့်ခံစားချက်တွေကို အဖြူသက်သက် တင်ပြထားတာ ဖတ်ရှုရမှာပါ။ “ဘဝတူ အချို့အချို့တွေကို အားပေးလိုခြင်း သက်သက်သာ ဖြစ်တယ်၊ ဆရာ လုပ်လိုခြင်း အလျှင်းမရှိပါ” လို့ ဆရာမက ဆိုထားပါတယ်။
ဖတ်ရှုသူများရဲ့ စိတ်နဲ့ နှလုံးသားကို နှစ်သိမ့် အားပေးမှုတွေပေးမယ့် စာစုများဖြစ်ပါတယ်။