လက်ဝှေ့ လို့ ဆိုရင် ဘာကို အရင်ဆုံး မြင်မိကြသလဲ?
ဗလကောင်းကောင်း လက်ဝှေ့သမားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ဖြစ်၊ ကြိုးဝိုင်းထဲ လူနှစ်ယောက် တိုက်ခိုက်နေတာဖြစ်ဖြစ်၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း တိုက်ခိုက်ပြီးမှ အနိုင်ရတဲ့ အားကစားအဖြစ် မြင်မိကြမှာပါ။ ပြီးတော့ လက်ဝှေ့လို့ ဆိုလိုက်တာနဲ့ ယောက်ျားလေး‌(အမျိုးသား) ဆိုတာကို အကုန်လုံးနီးပါး တွဲမြင်ကြပါတယ်။ တကယ်တော့ မြန်မာနိုင်ငံ အပါအဝင် ကမ္ဘာပေါ်က အမျိုးသမီးတွေလည်း လက်ဝှေ့ ကစားကြပါတယ်။ ကွယ်လွန်သူ ဆရာအကြည်တော် ရေးသားထားခဲ့ပြီး မထုတ်ဝေရသေးတဲ့ စာအုပ်အသစ်တွေထဲကတစ်အုပ် ‘မယ်သီတာဂျိုကာ’မှာ အမျိုးသမီးလက်ဝှေ့မယ်အကြောင်း ဖတ်ရှုရပါမယ်။
အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံတခုက နာမည်ကျော်လက်ဝှေးကစားသမား ခွန်းနက်ကို မယ်သီတာဂျိုကာ ဘယ်လို ယှဉ်ပြိုင်မလဲ? ကိုမင်းထင် မသိအောင်ရော ရေရှည် ဖုံးကွယ်နိုင်မှာလား? ဖတ်ရခဲတဲ့ အမျိုးသမီး လက်ဝှေ့နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဝတ္ထုတစ်အုပ်မှာ စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတဲ့ ဇာတ်ကောင်စရိုက်တွေနဲ့ အချိတ်အဆက်မိမိ ရေးသားထားသလို ဆရာအကြည်တော်ရဲ့ စာအုပ်တွေအတိုင်း ဖတ်ရင်းနဲ့ ခွိခနဲ ပြုံးရ၊ ရယ်ရမယ့် ဇာတ်ကွက်တွေ ပေါင်းစပ်ထားတာမို့ မယ်သီတာဂျိုကာဟာ အကြည်တော်ရဲ့ ပရိသတ်တွေ စိတ်ကျေနပ်မှု အပြည့်ရစေဦးမယ့် စာအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်ပါတယ်။

သင်္ဘောသားတွေနဲ့ နိုင်ငံခြားရောက် မြန်မာတွေကြားမှာ ရွှေ လို့ ပြောလိုက်ရင် လူတွေဆင်မြန်းတဲ့ တန်ဖိုးကြီးအသုံးအဆောင် ဆိုတာထက် မြန်မာ ဆိုတာကို ပိုပြီး သဘောပေါက်ကြမှာပါ။ နိုင်ငံခြားရောက် မြန်မာတွေအဖို့ တခြားသော တိုင်းသူပြည်သားတွေရှေ့မှာ သူတို့အကြောင်း အတင်းပြောချင်တာဖြစ်ဖြစ်၊ သူတို့ကို မသိစေလိုတာပဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ လူမျိုးနာမည်တွေကို အမှန်အတိုင်း ထုတ်ပြောရတာဟာ အဆင်ပြေမနေပါဘူး။

ဒီအတွက်ကြောင့် လွန်ပြီးတဲ့ကာလတွေမှာ နိုင်ငံခြားထွက်ခဲ့သူ အင်မတန်ဦးနှောက်ကောင်းတဲ့ ရှေ့လူကြီးများဟာ ဂျပန်ဆို ဂ၊ မလေးရှားဆို မ၊ ကိုရီးယားဆို ကကြီး၊ စင်ကာပူဆို စလုံး၊ အင်ဒိုဆို အ၊ ထိုင်းဆို ယပလက်၊ ဖိလစ်ပိုင်ဆို ဖ (ဖားလို့လည်းခေါ်သေး) စတဲ့ ဆိုင်ရာဆိုင်ရာ စကားဝှက် များကို ပေးအပ်ခဲ့တယ်။ ကိုယ့်မြန်မာအကြောင်း သူတို့ရှေ့မှာ မသိအောင် ပြောဆိုဖို့ စကားဝှက် အဖြစ်ကိုတော့ ရွှေ လို့ အမည်သညာ တွင်စေခဲ့တယ်။ မြန်မာနိုင်ငံ ဆိုတာကိုက ရွှေနိုင်ငံလို့ ဆိုကြသကိုး။ ဒီလိုနဲ့ သင်္ဘောသားလောကမှာ တစ်စီးလုံးကို မြန်မာတွေချည်း တာဝန်ယူတဲ့ အခါမျိုးဆိုရင် တစ်ခိုင်လုံးရွှေ လို့ ခေါ်တွင်တဲ့အထိ ဖြစ်လာတယ်။

ဆရာငဒိန်း ရေးတဲ့ တစ်ခိုင်လုံးရွှေ ဝတ္ထုဟာ ကက်ပတိန်ကအစ ကုန်းပတ်အဆုံး မြန်မာတွေချည်း ပါဝင်တဲ့ နိုင်ငံခြားသင်္ဘောလိုင်းတစ်ခုကို တက်သွားတဲ့ ‘ဝလုံး’ အမည်ရ လူငယ်တစ်ယောက်ရဲ့ နေ့ရက်များပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဝလုံးအဖို့ ဒီတစ်ခိုင်လုံးရွှေ သင်္ဘောပေါ်ကို လိုက်ရတာဟာ သူ့အတွက် ဒုတိယအကြိမ် သင်္ဘောလိုက်ခြင်းပါ။ ဝလုံး ပထမအကြိမ် သင်္ဘောလိုက်ခဲ့တာက ဂရိလိုင်း။ သင်္ဘောသားလောကမှာ ခေါလိုင်းလို့ ဆိုကြတယ်။ ဝလုံးရဲ့ ပထမအကြိမ် သင်္ဘောတက်ခြင်းဟာ အဆင်မပြေမှုတွေ များစွာကြုံခဲ့ပြီး ကုမ္ပဏီဘက်က ရို.က်စားလုပ်မှုကြောင့် ဝလုံးတို့တွေ လုပ်သက်အပြည့်မရ၊ ငွေတွေလည်း နစ်နာ၊ ပြဿနာတွေ မျိုးစုံတက်ပြီး စာချုပ်မပြည့်တဲ့ ရှစ်လတည်းနဲ့ မြန်မာပြည်ကို ပြန်ရောက်ခဲ့တယ်။

ဝလုံးရဲ့ ဒုတိယအကြိမ် သင်္ဘောလိုက်ခြင်းကတော့ တစ်ခိုင်လုံးရွှေပေါ့။ ဒီအပေါ်မှာ သူက ဘယ်လို တွေးမိလဲဆို “ကိုယ့်လူမျိုးချည်းပဲဆိုတော့ မသိတာ၊ နားမလည်တာ သင်ခိုင်း၊ ပြခိုင်းလို့ ရတယ်လေ။ အလုပ်ထဲမှာလည် အင်္ဂလိပ်လို ပြောစရာ မလိုတော့ဘူး။ စိတ်လက်ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနဲ့ စာချုပ်ပြည့်အောင် အလုပ်လုပ်မယ်” ဆိုပြီးပေါ့။ ဝလုံးအဖို့ ဒီတစ်ခေါက်မှ အဆင်မပြေရင် ရွာက နွားညိုကြီးတစ်ရှဉ်းကလည်း စောင့်နေပြီ။

ဒီတော့ သင်္ဘောသား ကိုဝလုံးတစ်ယောက် တစ်ခိုင်လုံးရွှေ သင်္ဘောပေါ်မှာ ဘာတွေကြုံတွေ့ရမလဲ။ သူမျှော်လင့်သလိုရော အရာရာ အဆင်ချောပါ့မလား? ဆရာငဒိန်းရဲ့ ရေးဟန်အတိုင်း အရေးသွက်သွက်နဲ့ ရေးဖွဲ့ထားတဲ့ ဒီဝတ္ထုဟာ စာဖတ်သူကို အစကနေ အဆုံးထိ တစ်ခိုင်လုံးရွှေ သင်္ဘောပေါ်ကနေ မဆင်းခိုင်းဘဲ တောက်လျှောက် အပါခေါ်သွားမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီစာအုပ်ကို အဆုံးထိ ဖတ်ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုရင် စာတွေကနေတစ်ဆင့် ကျွန်မ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ ဘဝအတွေ့အကြုံ တချို့ကို သိမြင် နားလည်သွားလိမ့်မယ်လို့ ယူဆပါတယ်” လို့ ဆရာမငွေတီဦးက ဒီ လုံခြုံရာစာအုပ်လေးရဲ့ ဝန်ခံချက်မှာ ဆိုထားပါတယ်။
လုံခြုံရာ စာအုပ်ဟာ စာရေးဆရာမငွေတီဦးရဲ့ စတုတ္ထမြောက်စာအုပ်ဖြစ်ပြီး ဆရာမရဲ့ ဘဝဖြတ်သန်းမှု အတွေ့အကြုံတွေကနေ ရရှိခဲ့တဲ့ အတွေးအမြင်၊ အယူအဆ၊ တွေ့ရှိချက်တွေကို မျှဝေထားတာ ဖတ်ရှုရပါမယ်။ ဒီစာအုပ်လေးကို (၁) လွတ်မြောက်ခြင်းများ၊ (၂) ရင်ဆိုင်ခြင်းများ၊ (၃) လုံခြုံရာကို ရှာဖွေခြင်း ဆိုတဲ့ အပိုင်းတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားပြီး တစ်ပိုင်းစီမှာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် အခန်းခေါင်းစဉ်များဖြင့် ရေးသားထားတာကို ဖတ်ရှုရမှာပါ။ အပိုင်းတစ်ပိုင်းချင်းစီမှာ ပါဝင်တဲ့ သက်ဆိုင်ရာ အခန်းများက စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းပြီး ဖတ်ရှုသူတို့အတွက် ဘဝနေထိုင်မှု၊ အနာဂတ်၊ ငွေကြေး၊ ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ မေတ္တာတရား၊ ဘာသာရေး စတာတွေကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်မိစေမှာ အမှန်ပါပဲ။
ဆရာမငွေတီဦးက ဒီစာအုပ်လေးမှာ ကိုယ်တိုင် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက် အဆိုးအကောင်းတွေ၊ ခံစားချက် အမှန်အမှားတွေကို မထိမ်ချန်ဘဲ အရှိကို အရှိအတိုင်း ချပြမယ့် အရာတွေပဲ ပါဝင်မယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။
အပိုင်း (၁) လွတ်မြောက်ခြင်းများ ကို ငွေကြေးမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ ချုပ်နှောင်ခြင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ သံယောဇဉ်မှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ အလေ့အကျင့်မှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဆိုတဲ့ အခန်းများနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားပါတယ်။ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဆိုတဲ့အခန်းမှာ ဆေးကျောင်းပြီးသွားတဲ့အချိန် နောက်ပိုင်း ဘဝနဲ့ အလုပ်၊ အလုပ်နဲ့ဘဝ ဖြတ်သန်းရပုံတွေ၊ အိမ်ထောင်ဘက်နဲ့အတူ အခက်အခဲတွေကြားက လုပ်ငန်းတစ်ခု အောင်မြင်အောင် ဖြတ်သန်းရပုံတွေကို စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖတ်ရှုရပါမယ်။
အပိုင်း (၂) ရင်ဆိုင်ခြင်းများ မှာတော့ သည်းခံခြင်းနှင်းဆီ၊ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို ကိုင်တွယ်ခြင်း၊ ပြဿနာများနှင့် လမ်းလျှောက်ထွက်ခြင်း၊ အမုန်းဆုံးရန်သူကို ရင်ဆိုင်ခြင်း စတဲ့ အခန်းများပါဝင်ပါတယ်။ ဆရာမငွေတီဦးရဲ့ ဘဝနဲ့ ရင်းပြီး နားလည်သိရှိထားတဲ့ အောင်မြင်ခြင်းရဲ့ အခြားတစ်ဖက်က ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကို ရင်ဆိုင်ပုံတွေက စာဖတ်သူတို့ကို အလင်းပြပေးမှာ သေချာပါတယ်။
အပိုင်း (၃) လုံခြုံရာကို ရှာဖွေခြင်းမှာ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့တိုင်း ရုပ်ရှင်ကြည့်၊ ပျော်ရွှင်မှုကို အဖြေထုတ်ခြင်း၊ စစ်မှန်သော လုံခြုံရာ စတဲ့ အခန်းများကို ဖတ်ရှုရပါမယ်။ စစ်မှန်သော လုံခြုံရာ အခန်းမှာ ပါတဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်းနဲ့ လုံခြုံရာအစစ် ဆိုတာကို ဆရာမမျှဝေထားတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းပါတယ်။ “နေ့ရက်တိုင်းကို တစ်ရက်ချင်း ပျော်ရွှင်စွာ ဖြတ်သန်းခြင်းက ဘဝရဲ့ အဓိပ္ပာယ်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။ စိတ်မှာ လေဟာနယ် မရှိအောင် ပြည့်နေတဲ့အခါ လုံခြုံရာဟာ ဘယ်မှာလဲလို့ လိုက်ရှာမနေတော့ဘူး။ တကယ့်လုံခြုံရာအစစ်ဟာ ဘုရားရဲ့ နှလုံးသားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ ကိုယ်ရဲ့စိတ်ထဲမှာပဲ ရှိတယ်” လို့ တင်ပြထားတာ စိတ်ဝင်စားဖွယ် ဖတ်ရှုရမှာပါ။
ဆရာမငွေတီဦးရဲ့ ဘဝနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ အကြောင်းအရာတွေဖြစ်တဲ့ လုံခြုံရာကို ဖတ်ရှုရင်း စာဖတ်သူတို့လည်း ဘဝရဲ့ လုံခြုံရာ အစစ်အမှန်ကို ရှာတွေ့နိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။

ရပ်ကွက်ဓမ္မာရုံတစ်ရုံရဲ့ရှေ့တည့်တည့်မှာ နေဖူးကြလား။
ဓမ္မာရုံလေးရဲ့ရှေ့မှာ နေမိသူတစ်ဦး ကြုံရတဲ့ အကြောင်းတွေရယ်၊ ရပ်ကွက်နဲ့ ဓမ္မာရုံတစ်ရုံအတွင်းက အချို့ဖြစ်ရပ်လေးတွေရယ် အကြောင်းတွေကို ဓမ္မာရုံ ဝတ္ထုအသစ်မှာ ဆရာအကြည်တော်က ဘယ်လိုခွီရအောင် ရေးသားခဲ့သလဲ ..?

နေ့ညမပြတ် လော်စပီကာအသံက ခပ်ကျယ်ကျယ်၊ ဓမ္မာရုံက သေးသေးသွယ်သွယ်၊
ဤသည်ကား ရပ်ကွက်၏ ပြယုဂ်။ ဓမ္မာရုံကို ကြည့်လျှင် မြင်နိုင်ပါမည်၊ ယိုင်နဲ့နဲ့ သစ်သားတိုင်ပေါ်မှာ မှီတည်နေပြီး ပျဉ်ကြမ်းကပ် သွပ်ဆွေး ခပ်ရွဲရွဲလေး။
ရပ်ကွက်က ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် မဟုတ်သော်ငြား သိပ်ပြီး လှီလှသည် မဟုတ်။ အခြေခံလူတန်းစား များသည်။ ထိုရပ်ကွက်ကြီးအလယ်မှာ ဆယ်ပေနှစ်ခန်းသာသာ ဓမ္မာရုံလေးက အချက်အချာကျစွာ ရှိနေသည်။

၎င်းရပ်ကွက်၊ ၎င်းဓမ္မာရုံရှေ့တည့်တည့်မှာ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက် လာနေမိသူက ဖွားငွေခင်။ ဖွားငွေခင်က ရွာမှာ အေးအေးလူလူ တစ်သက်လုံး နေလာခဲ့သူ။ လင်သားဖြစ်သူ ဦးထွန်းတင့် ကွယ်လွန်ပြီးတော့ သားဖြစ်သူက သူတို့နဲ့လဲ နီးနီးနားနား မြို့မှာ အခြေချပါလား ဆိုလို့ အရပ်တစ်ပါးကို ပြောင်းရွှေ့လာတာ။ ပြောင်းမဲ့ပြောင်းတော့လဲ အနှီရပ်ကွက် ဓမ္မာရုံရှေ့တည့်တည့်က အိမ်။
အဲ့ဒီအိမ် မဝယ်ဖို့ သားဖြစ်သူ ဘယ်လိုနားချချ လက်မခံဘဲ ဝယ်ပြီး နေတယ်။ နေပြီး သကာလမှာတော့ … အင်း ပြောရရင် ဩချရလောက်တဲ့ ရပ်ကွက်ထဲက သာရေးနာရေး ဘာသာရေး ပွဲလမ်းပေါင်းစုံကြောင့် လော်စပီကာဆိုသည့်အရာနဲ့ ဖွားငွေခင်ခမျာ လှလှကြီး တိုးရပါလေရော။ ဖွားငွေခင် ဘာဖြစ်မလဲ?

ဖွားငွေခင်ရဲ့ အကြောင်းပြီးလေတော့ ဓမ္မာရုံလေးရဲ့ အကျိုးအကြောင်း အဆိုးအကောင်း ဖြစ်ပုံ ဇာတ်စုံကို ဆရာအကြည်တော်က ဆက်ပြီး ရေးသားတင်ပြတယ်။

သေးသေးသွယ်သွယ် ပိန်လှီလှီ ဆန်ခါပေါက် သွပ်မိုး ဓမ္မာရုံကို ပြင်ဆင်တည်ဆောက်ဖို့ လုပ်ရင်း မုခ်ဦးပဲ ပြီးသွားတာမျိုး၊
ပြီးတော့ ဓမ္မာရုံပြင်ဆောက်ဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက ဓမ္မာရုံလူကြီးတွေ နည်းအမျိုးမျိုး ကြံဖန်စဉ်းစား လုပ်ကြရာက မပြုံးဘဲ ဝါးလုံးကွဲရယ်ရမဲ့ ဟာသတွေကို ဖတ်ရမယ်။
အို ဘာပြောကောင်းမလဲ … အလွဲတွေနဲ့ ခွီစရာ ဇာတ်လမ်းတွေ … နောက် ရယ်စရာမောစရာ ဆိုတဲ့အတိုင်း ရယ်ပြီး မောသွားရမယ့် အကြောင်းတွေ …
ရပ်ကွက်ဓမ္မာရုံလေးတစ်ရုံရဲ့ အဖြစ်သနစ်တွေအကြောင်း ဆရာအကြည်တော်ရဲ့ ရေးဟန်အတိုင်း သွက်လက် ရွှင်ပြစွာ ရေးဖွဲ့ထားတဲ့ ဓမ္မာရုံ ဝတ္ထုအသစ်ကို ဖတ်ပြီး ခွီလိုက်ရအောင်လား …

လူအများ ကြုံနေရတဲ့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၊ ပူပန်မှု၊ ဖိအား၊ သောကနဲ့ ဗျာပါဒတွေကနေ လွတ်မြောက်နိုင်မယ့် နည်းလမ်း ၂၁ သွယ်။

ယနေ့ကမ္ဘာဟာ သမိုင်းတစ်လျှောက် အတိုးတက်ဆုံး ကာလကို ဖြတ်သန်းနေရတယ် ဆိုရင် မမှားပါဘူး။ ယခင့်ယခင်က အိပ်မက်ပင် မမက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အံ့မခန်း တိုးတက်ပြောင်းလဲမှုတွေကို မျက်ဝါးထင်ထင် ကြုံနေရပြီး အချိန်နဲ့အမျှ အသစ်အဆန်းတွေ တီထွင်ပေါ်ပေါက်လျက် ရှိနေတာပါ။ ဒီလို အရှိန်အဟုန် မြင့်မားစွာ ပြောင်းလဲတိုးတက်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးမှာ ရှင်သန်နေရတဲ့ လူသားတွေဟာ အသစ်အသစ်သော ဆွဲဆောင်မှုတွေ၊ တောင်းဆိုမှုတွေ နောက်ကို အမှီလိုက်ရင်း၊ အမှီလိုက်ဖို့ ကြိုးစားရင်း ဖိအားတွေ အောက်ကျရောက်ကာ စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ စိတ်ကျခြင်းတွေကို ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လာရပါတော့တယ်။

ဖိအားတွေကတစ်ဆင့် ဖြစ်လာနိုင်တဲ့ စိတ်ဖိစီးမှုနဲ့ စိတ်ကျခြင်းတွေဟာ ဘာအတွက်မှ ကောင်းကျိုးမရှိပါဘူး။ ရုပ်ဝတ္ထု အသစ်အဆန်းတွေရဲ့ လှည့်ဖြားမှု မာယာနောက် လိုက်ရင်းလိုက်ရင်း ဇောနဲ့ အရှိန်တွေကို မသတ်နိုင်တဲ့အခါ မိမိရဲ့ စိတ်မှာ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု၊ ပူပန်မှု၊ ဖိအား၊ သောကနဲ့ ဗျာပါဒတွေ ဝင်ရောက်လာမယ်။ အဲ့ဒီကနေ စိတ်ကျရောဂါအထိ ဖြစ်လာနိုင်ပြီး အသက်ဘေးကို ကြုံတဲ့အထိ အန္တရာယ် ရှိနိုင်လာပါတယ်။

ဒီအတွက် နေ့စဉ်ဘဝကို ရှင်သန်နေထိုင်ရင်း တိုးတက်အောင်မြင်ဖို့ ကြံစည်ရမှာ ဖြစ်သလို ဖိအားတွေအောက်က ရုန်းထွက်ဖို့လည်း လုပ်ဆောင်ရပါမယ်။ စိတ်ကျရောဂါ ဆိုတာဟာ ကျန်းမာရေးအခြေအနေ တစ်ရပ်ဖြစ်တာမို့ ဖိအားအောက်က ရုန်းထွက်တယ် ဆိုတာမှာလည်း စနစ်တကျနဲ့ နည်းမှန်လမ်းမှန် လုပ်ဆောင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ လမ်းလွဲနောက်ကို လိုက်မိရင် ပိုဆိုးသွားနိုင်တာမို့လို့ပါ။

ပထမစာမျက်နှာကို ဖတ်ပြီး အဆုံးထိ ဆွဲခေါ်သွားမယ့် ဝတ္ထုမျိုးမှ ဖတ်ချင်တယ် ဆိုရင်တော့ မဧကံရဲ့ Shelter ဟာ အမှန်ကန်ဆုံး ရွေးချယ်မှု ဖြစ်လိမ့်မယ်။ ကေတီဗွီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး မေတ္တာအထားမှားမိလို့ ကိုယ်ဝန်ရသွားတဲ့ ရဲနွယ်လွင် အမည်ရှိ အမျိုးသမီးလေးတစ်ယောက်ကို ဇာတ်အိမ်တည်ထားတယ်။ ဒီလို အခင်းအကျင်းမှာ ဇာတ်လမ်းကောင်းလေးတစ်ပုဒ်အဖြစ် Shelter ဝတ္ထု အစကနေ အဆုံး လက်ကမချနိုင်အောင် စာရေးဆရာမ မဧကံက ဘယ်လိုရေးဖွဲ့ထားမလဲ ဆိုတာ စိတ်ဝင်စားဖို့ ကောင်းလှတယ်။

မိဘဆွေမျိုး ကျောထောက်နောက်ခံမရှိဘဲ မိခင်မေတ္တာတစ်ခုတည်းနဲ့ လွယ်ထားရတဲ့ကလေးကို မရရအောင် မွေးဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တဲ့ ရဲနွယ်လွင်။

ရဲနွယ်လွင်တစ်ယောက် ရှမ်းပြည်နယ်ထဲက ဂေဟာတစ်ခုကို အားကိုးတကြီး ရောက်သွားမိတဲ့အခါ ထင်မှတ်မထားတဲ့ အရာတွေကို ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ရမှာလဲ။
တွေ့ဆုံရင်းနှီးမိတဲ့ ကားသမားလေး ထူးမြတ်နောင်နဲ့ကော ဘာတွေဆက်ဖြစ်သွားကြမလဲ။
အပင်မရှိဘဲ မွှေးနေတဲ့ စန္နကူးနံ့တွေကတစ်ဆင့် အမှတ်မထင် သိရှိလိုက်ရတဲ့ စောမြဝေ။
သည်မိန်းကလေးရဲ့အဖြစ်အပျက်တွေကိုရော ရဲနွယ်လွင်တစ်ယောက် သိခွင့်ရလာမှာလား။
ဂေဟာက ဆရာမကြီးဒေါ်သက်ဝေကိုရော ရဲနွယ်လွင် ယုံကြည်အားကိုးရပါ့မလား။
ရဲနွယ်လွင်ဟာ သူလွယ်ထားရတဲ့ ကလေးကိုရော အပြည့်အဝကာကွယ်နိုင်ပါ့မလား။
ဒီဂေဟာထဲမှာ ရဲနွယ်လွင်ရဲ့အနာဂတ်ဟာ ဘယ်လိုတွေရှေ့ဆက်ဖြစ်လာမလဲ။

သူခိုလှုံဖို့ရောက်လာမိတဲ့ ဂေဟာကြီးဟာ လျှို့ဝှက်ချက်တွေပြည့်နေလေတော့ ရဲနွယ်လွင်တစ်ယောက် ဘယ်လို ရင်ဆိုင် ကျော်လွှားသွားမလဲဆိုတာ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ ကြက်သီးထအောင် ဖတ်ရှုရပါလိမ့်မယ်။

စာရေးဆရာမ မဧကံဟာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝအချိုးအကွေ့တစ်ခုကို အခြေခံပြီး ဇာတ်လမ်းတစ်ခုလုံးကို သည်းထိတ်ရင်ဖိုဖြစ်အောင် ဖန်တီး ရေးသားသွားပါတယ်။ စဖတ်မိကတည်းက စာဖတ်သူကို တောက်လျှောက် ဆွဲခေါ်သွားမယ့် ဇာတ်အိမ်ဖြစ်ပြီး ဖတ်နေတဲ့လူကိုပါ ဂေဟာထဲ ဆွဲခေါ်သွားနိုင်တဲ့ အရေးအသားမျိုးဖြစ်တယ်။

Shelter ဝတ္ထုဟာ ဇာတ်လမ်းအဆုံးထိကို ဖတ်ပြီးမှ စိတ်ကျေနပ်ရမယ့် စာအုပ်ဖြစ်ပါတယ်။ ရင်ထိတ် အံ့ဩဖွယ်များ ဖတ်ရှု ခံစားလိုသူတိုင်း လက်မလွတ်သင့်တဲ့ စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ်ပါပဲ။